ذخیره و بازیابی تصاویر در رشته های دی ان ای

بسیاری از انسان ها در زندگی امروزی خود به کارت های حافظه برای نگهداری از عکس های خود نیاز دارند ولی متخصصان دانشگاه واشنگتن به جهان نشان داده اند که می توان از ابزارهای متفاوتی برای این کار استفاده کرد و این دانشمندان برای نخستین بار تصاویر را بر روی بارونکردنی ترین موجودیت ممکن ذخیره کرده اند.

این تیم برای ذخیره تصویر های مورد نظر خود به سراغ چهار بخش شیرازه اصلی دی ان ای یعنی ادنین (adenin)، گوانین (guanine)، سایتوسین (cytosine) و تایمین (thymine) رفته اند و از این اجزا برای  ذخیره سازی نقشه صفر و یکی از تصویر مربوطه استفاده کرده اند

این تیم که از متخصصانی از رشته های مختلف تشکیل شده بوده است موفق شده اند تا تعدادی عکس را به صورت کامل در رشته های دی ان ای ذخیره سازی کرده و پس از آن نیز با موفقیت و بدون از دست دادن اطلاعات، آنها را مجددا بازیابی کنند.

برای انجام این کار نیز فرایند خاصی توسط این دانشمندان مورد استفاده قرار گرفته بود. این تیم برای ذخیره تصویر های مورد نظر خود به سراغ چهار بخش شیرازه اصلی دی ان ای یعنی ادنین (adenin)، گوانین (guanine)، سایتوسین (cytosine) و تایمین (thymine) رفته اند. این دانشمندان از این اجزا برای  ذخیره سازی نقشه صفر و یکی از تصویر مربوطه استفاده کرده اند و به این ترتیب به سادگی امکان بازیابی تصاویر را نیز برای خود فراهم ساختند.

شایان ذکر است که بخش عمده ای از این پژوهش به این امر اختصاص یافته بود که چگونه می توان بیشترین میزان ممکن از داده ها را بدون ایجاد خطا، در کمترین میزان ممکن از دی ان ای ذخیره سازی کرد. برای این کار سرانجام از روش کدنویسی هافمن که یک مدل شناخته شده است استفاده شده و نتیجه به دست آمده نیز رضایت بخش بود.

در حال حاضر بزرگ ترین مشکل این سیستم را می توان قیمت بسیار بالای آن دانست ولی دانشمندان در حال تلاش هستند تا بتوانند این تکنیک را بهبود بخشیده و آن را برای استفاده های تجاری در سطح خارج از سطح آزمایشگاهی آماده سازند.

منبع: gizmodo

ترجمه: آناهیتا عیوض خانی

No tags for this post.