یک ماه جلوتر به فکر نیفتیم

با توجه به این که تعطیلات نوروز را پشت سر گذاشتیم و شبکه‌های مختلف تلویزیون در زمینه ارائه سریال‌های مناسبتی خود، در عرصه‌ای رقابتی تولیدات خود را به معرض تماشای بینندگان گذاشتند، الان زمان مناسبی است که بازخورد این تولیدات از منظر صاحب‌نظران این حوزه و بازیگران مورد بررسی قرار گیرد. در این مجال سراغ وحید آقاپور و مونا فرجاد رفتیم که هردو در زمینه بازیگری در تئاتر و تلویزیون کارنامه پرباری دارند و از آنها خواستین نظرشان را درباره عملکرد سازندگان برنامه‌های تلویزیونی در مناسبت‌ها بگویند. جواب‌های زیر، پاسخ این دو بازیگر به پرسش بالاست:

مونا فرجاد:فکر می‌کنم اگر ما یک ماه مانده به یک مناسبت، یادمان نیافتد که باید برای آن مناسبت فیلم یا سریالی بسازیم و از چند ماه قبل برای ساخت مجموعه‌هایمان برنامه‌ریزی داشته باشیم، اتفاق بهتری می‌افتد.

به نظر من در این رقابتی که امروزه بین تلویزیون و رسانه‌های بین‌المللی و هجوم فرهنگ‌های مختلف وجود دارد، خیلی مهم است که ما چگونه برنامه‌ریزی کنیم.تلویزیون در دو مقطع بیننده‌های ثابتی دارد و مردم واقعاً تلویزیون را دنبال می‌کنند، یکی از این مقاطع، تعطیلات عید است و دیگری ماه مبارک رمضان. فکر می‌کنم این دو مقطع، مقاطع مهمی است که باید برای ساخت مجموعه‌های آن، انرژی لازم را صرف کرد، باید برای متن‌هایی که نوشته می‌شود، وقت بیشتری صرف شود تا در انتقال بار معنایی و تفکر ناب به مخاطب موفق‌تر باشد. باید تلاش شود که ما بیننده‌ها را از دست ندهیم، زیرا اگر همچین اتفاقی بیافتد تلویزیون باید سال‌های سال برای بازگردان این مخاطبان تلاش کند و معلوم نیست که نتیجۀ این تلاش چه خواهد بود. این دو مقطع، برای بازیگرانی که در آن ایفای نقش می‌کنند زمان مناسبی برای دیده شدن و مطرح شدن است. برای تلویزیون هم زمان خوبی است که بیننده های خود را به دست آورد. در حال حاضر شرایط اقتصادی بر همه حرفه‌ها تأثیر گذاشته است، حتی تلویزیون هم از این قاعده مستثنی نیست و کسری بودجه دارد و امیدوارم که این کسری بودجه جبران شود و بودجۀ بهتری برای ساخت سریال‌های بهتر صرف شود. مردم از کارهایی که برای آن زمان کافی صرف نشود، رضایت نخواهند داشت و به همین دلیل به دیدن سریال‌های ماهواره‌ای گرایش پیدا می‌کنند.

وحید آقاپور: اگر نگاه به این مجموعه ها، نگاهی کیفیت محور باشد، نتایج خوبی حاصل میشود و می‌توان امیدوار بود که کاری در خور و قابل توجه تولید شده ولی هر گاه این نگاه، از سرِ رفع تکلیف بوده است، یعنی نگاهی حاکم بوده که میگفته باید مجموعه ای برای نوروز در زمانی کوتاه ساخته شود، مجموعه هایی قابل دفاع و نتیجه حاصله رضایت بخش نبوده است. برآیند انچه من این سالها در فضای تلویزیون احساس کردهام، ورود چهره های جوانتر در عرصه بازیگری، کارگردانی و نوشتن دشوار است و تصمیم گیرندگان این ریسک را نمیکنند که از چهره های جدید استفاده کنند. به اعتقاد من باید کمی در این خصوص فکر کرد که نیروهای جدیدتر بتوانند وارد این عرصه شوند.