بروز بحران آب به دلیل نبود مدیریت یکپارچه و قدرت ارزيابى منابع آب
دکتر حسین صدقی در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس، بحران كم آبى را به زبان ساده، مواجه شدن با كمبود آب در يك مولفه مصرف آب عنوان کرد و گفت: كشور ما در فرآيند مصرف عمومى آب، كم آورده و روز به روز ابعاد اين نقصان گسترده تر مى شود.
پدر علم هیدرولوژی ایران، با اشاره به زمان بروز علایم کمبود آب در ایران، خاطرنشان کرد: مى توانيم فرض كنيم كه درحدود ٥٠ تا ٦٠ سال پيش كه جمعيت كشور در حدود ٢٠ ميليون نفر و برداشت از منابع آب تجديدشونده محدود و قطعا كمتر از آن بوده است، بهره برداران به تناسب شرايط هيدرولوژى طبيعى، احساس كمبود آب نداشتند و الگوهاى برداشت و مصرف را بدون احساس كمبود تامين مى كردند. از آن به بعد با پیشی گرفتن مولفه برداشت و مصرف بر مولفه تولید طبيعى آب، در وهله اول منابع تجديدشونده تا تامين نيازهاى تحميلى مورد حمله قرار گرفت و پس از آن، به ناچار این هجمه متوجه ذخایر نسبتا سابق قبلی شد.
این استاد دانشگاه، نبود مدیریت واحد و یکپارچه و برخوردار از قدرت ارزيابى منابع آب را در بروز بحران آب در کشور موثر دانست و تصریح کرد: منابع آب كشور با وجود مطالعات و تحقيقات و اقدامات علمى، بى صاحب مانده و هر يك از نيازمندان و وابستگان به آب، خودسرانه بريده اند و دوخته اند و نياز خود را مستقل از ديگران برداشت كرده اند. به عبارت ديگر باید گفت که هرج و مرج واقعى در حمله به منابع آب و تخصيص هاى خود خواسته حاكم بوده است.
توسعه پايدار به این معناست که به هيچ عنوان مقدار آبى را كه براى ادامه حيات خود سيستم لازم است، به مصرف ديگرى اختصاص ندهيم و از نظر كيفى نيز به آن آسيب وارد نسازيم.
وی با اشاره به شعار امسال روز جهانی آب مبنی بر «آب و توسعه پایدار»، توجه به بحث توسعه پایدار را کلید مدیریت صحیح منابع آب عنوان و تاکید کرد: در چارچوب موازنه هيدرولوژى در هر يك از عرصه هاى توليد آب، نباید اجازه داد که ميزان برداشت و مصرف در مقاطع زمانى مختلف از كسرى از توليد آب تجديدپذير تجاوز كند. اين به مفهوم آن است كه در هيچ شرايطى همه آب سطحى يك حوضه و بخش تجديدپذير ذخيره ها را از سيستم موازنه خارج نكنيم. توسعه پايدار نیز به همین معناست يعنى به هيچ عنوان مقدار آبى را كه براى ادامه حيات خود سيستم لازم است به مصرف ديگرى اختصاص ندهيم و از نظر كيفى نيز به آن آسيب وارد نسازيم.
این عضو فرهنگستان علوم، با بیان اینکه بخش کشاورزی به دلیل مصرف بالای منابع آب کشور، بیشترین نقش را در بروز بحران آب دارد، توجه به مدیریت صحیح آب در این بخش را از ضروریات کشور دانست و گفت: با توسعه تكنولوژى مدرن و پديد آمدن مكانيزاسيون تأمين آب بيشتر و سهل تر، دست اندازى به منابع آب شروع شد و البته توسعه كشاورزى گسترده متكى بر مصرف آب را پديد آورد. تا وقتى كه با هر وسيله، دسترسى به آب مبتنى بر توقعات سودجويانه و توليد بيشتر و بهتر فراهم باشد، هيچ بهره برداری خود را نسبت به استفاده از آن محروم نمى كند. بنابراین با عنایت به اینکه بخش کشاورزی مصرف کننده عمده منابع آب کشور است، برای عبور از بحران کم آبی و دستیابی به مدیریت صحیح آب، هیچ چاره ای جز جست و جوى راهكاری مناسب براى مديريت مصرف آب در این بخش باقی نمی ماند.
No tags for this post.
