درآمد، امنیت بازار کار و محیط کار: سه شاخص اصلی در پیشرفت شغلی
انسان‌ها بخش مهمی از زمان خود را به کارکردن اختصاص می دهند و شغل نقش مهمی را در شادی و رفاه آنها ایفا می‌کند. اما پرسشی که مطرح است این است که چه مولفه‌هایی شغل افراد را ارتقا می‌دهند.
گزارش جدید سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) در تلاش برای پاسخ‌دادن به این سوال است و نتایج ارائه شده در این گزارش برای رفاه افراد، سیاست‌گذاران و کارفرمایان به یک اندازه حائز اهمیت است.
این گزارش کیفیت شغلی را بر اساس سه شاخص درآمد، امنیت بازار کار و محیط کاری ارزیابی می‌کند و هدف از آن ارائه تصویری از زندگی کاری در کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه است.
نقش درآمد
این شاخص تاثیر درآمد بر رفاه را بررسی می‌کند و هر دوی سطح درآمد و توزیع آن در میان نیروی کار را ارزیابی می‌کند.
هلند به دلیل ترکیبی از نابرابری پایین درآمدی و میزان درآمد بالای شهروندان در صدر جدول کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه قرار دارد. در این میان لوگزامبورگ که در رده دوم قرار دارد ، دارای درآمد متوسط بالاتر نسبت به هلند است اما نابرابری بالاتر درآمد در این کشور در مجموع آن را پایین‌تر از هلند قرار داده است.
با تغییرات در حال ظهور در نیروی کار جهانی به دلیل چهارمین انقلاب صنعتی، درک ماهیت شاغل و حوزه‌های نیازمند تغییر، بیش از گذشته اهمیت پیدا کرده و گزارش سازمان همکاری اقتصادی و توسعه نیز تلاشی برای ارتقای شرایط شغلی است.
نقش امنیت شغلی
شاخص امنیت بازار کار، امنیت اقتصادی مشاغل را ارزیابی می‌کند و این شاخص خطر بیکاری را در نظر می‌گیرد و میزان حمایت دولت از بیکاران را نیز در نظر می‌گیرد.
ایسلند نیز در زمینه امنیت بازار کار و به ویژه به دلیل سطح بیمه بیکاری آن در بهترین وضعیت قرار دارد و در این میان اسپانیا و یونان هر دو به دلیل خطر بالای بیکاری در بدترین وضعیت قرار دارند.
نقش محیط کار
این شاخص ماهیت کار، روابط محیط کار و آرایش زمان کاری را در نظر می‌گیرد و با ارزیابی فشار کاری سنجیده می‌شود؛ فشار کاری ترکیبی از انتظارات کار و منابع در دسترس برای انجام مسئولیت‌هاست.
از این لحاظ فنلاند در صدر کشورهای عضو اتحادیه اروپا قرار دارد در حالی که نیوزلند در مجموع در میان کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه بهترین عملکرد را دارد. در این جا یونان و اسپانیا با داشتن مشاغل دارای انتظارات بالا و منابع پایین در محیط کاری کم کیفیت وضعیت ضعیفی دارند.
کیفیت شغل بر اساس این سه شاخص در میان کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه متغیر است با این حال، الگوهای جدیدی در حال ظهورند.
در این میان، تعدادی از کشورها مانند استرالیا، دانمارک، فنلاند، نروژ و سوییس بر اساس این سه شاخص عملکرد قوی دارند و این به معنای سطح بالای کیفیت شغلی است.
اما تعدادی از کشورها بر اساس این سه شاخص عملکرد متوسط دارند و کشورهایی مانند ژاپن، بریتانیا و ایالات متحده در میانه جدول قرار دارند و به ندرت در صدر جدول ظاهر می‌شوند.
افزون بر این، کشورهای دیگر با توجه به سه معیار ارائه شده دارای عملکرد ضعیفی هستند و مجارستان، ایتالیا و پرتغال در دست کم دو شاخص عملکرد ضعیفی دارند.
این نتایج دارای مفاهیم مهمی بوده و نشان می‌دهد که پیشرفت در چه نقاطی ضروری است؛ چنین نتایجی همچنین تفاوت‌های جمعیتی موجود را برجسته می‌کند.
در این میان کارکنان دارای مهارت پایین و جوان‌تر دارای بدترین نتایج از لحاظ کیفیت شغلی هستند این در حالی است که کارکنان ماهر بهترین عملکرد را ارائه می‌دهند.
از لحاظ جنسیتی نیز تفاوت‌هایی وجود دارد و گسست دستمزد جنسیتی همچنان وجود دارد. با این حال، با در نظرگرفتن امنیت بازار شغلی، تفاوت‌ها کم هستند و کمتر احتمال دارد که زنان از این لحاظ فشار شغلی را تجربه کنند.
با تغییرات در حال ظهور در نیروی کار جهانی به دلیل چهارمین انقلاب صنعتی، درک ماهیت شاغل و حوزه‌های نیازمند تغییر، بیش از گذشته اهمیت پیدا کرده و گزارش سازمان همکاری اقتصادی و توسعه نیز تلاشی برای ارتقای شرایط شغلی است.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد
ترجمه: شه تاو ناصری
No tags for this post.
