طراحی صحنه و لباس همچنان مظلوم است
موسوی در نمایش‌های و برنامه‌های تلویزیونی فراوانی، کار طراحی لباس و صحنه کرده که طراحی لباس خاله سارا و عروسک "چرا"، جزو شناخته شده‌ترین کارهای وی است. نمایش « یک سیب برای دو نفر»، نوشته منوچهر اکبرلو و کارگردانی حمید ملاحسینی، جدیدترین کاری است که با طراحی لباس موسوی این روزها در تالار هنر روی صحنه است.
کسب مقام نخست برای طراحی لباس نمایش پریماه در آسمان(محمدرضا مالکی) و دریافت جایزه ویژه، در نوزدهمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان و دریافت لوح تقدیر و تنها جایزه طراحی لباس در بخش نوجوان برای طراحی لباس نمایش به کفشات نگاه کن( حمیدرضا ملاحسینی)، در بیست و یکمین جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان همدان ، بخشی از جوایز زیباسادات موسوی در حوزه کار تخصصی وی است.
موسوی طراحی و جایگاهش را در یک اثر نمایشی یا تصویری این‌گونه تشریح می‌کند:در فرایند تولید یک اثر نمایشی یا یک اثر تصویری (تلویزیون یا سینما) کارگردان نیازمند طراح صحنه و لباس برای تکمیل هرچه تمام تر گروه در جهت بهتر انتقال دادن مفهوم اثر خویش به مخاطب است. طراحی صحنه در به وجود آوردن فضای مناسب و مطلوب و قابل قبول در روند رو به جلو اثر کمک بسزایی می کند، در واقع طراحی صحنه دیدنِ به وضوحِ مضمون یک اثر بدون توضیح کلامیست. طراحی لباس عملی است که به طور مستقیم بر بازی بازیگران تاثیر میگذارد و می تواند در کشف شخصیت بازیگر مخاطب را هدایت کند.»
به اعتقاد طراح لباس عروسک چرا، صحنه و لباس مثل همه کارها سختی های خاص خود را دارد که اگر مدیریت نشود ممکن است بر روند عملکردی طراح تاثیر منفی بگذارد. وی می‌افزاید: به طور مثال نبود زمان برای انجام مقدمات طراحی تا زمان تحویل، فشارهای مالی، انجام نشدن ساخت و اجرای طرح به علت محدودیت های ساخت و سازی و ناقص بودن علم فن در کشور، تغییر نظر و ایده کارگردان یا تهیه کننده به یکباره، فشارکاری بالا و نبود ساعت معین برای این کار و … عوامل مشکل ساز این حرفه هستند.
موسوی با بیان این که طراحی صحنه و لباس از فنی ترین رشته های هنرهای نمایشی محسوب می شود و از سرفصل ها و دروس متنوع و مختلفی چون پرسپکتیو و نقشه کشی، طراحی و نقاشی، طراحی و تاریخ لباس، گریم، عروسک سازی و تحلیل نمایش عروسکی و … تشکیل شده است، وضعیت تدریس این رشته را در دانشگاه این‌طور تشریح می‌کند: در ابتدا گرایش مستقل و منحصر به اسم طراحی صحنه و لباس از بدو ورود به دانشگاه وجود نداشت. دانشجو می‌توانست برای دوره کارشناسی با انتخاب رشته تئاتر بعد از گذراندن 2سال اول طبق ارزیابی نمرات دروس مبانی کلیه گرایش‌ها و نظرات استادان و تمایل خود دانشجو گرایش صحنه و لباس را انتخاب کند. خوشبختانه در سال های اخیر گرایش طراحی صحنه و لباس به صورت تفکیک شده برای ورود به دانشگاه گزینش می شود و پس از قبولی در آزمون کتبی و بعد از آن آزمون عملی در دانشگاه به تحصیل می پردازند.
اساسا یک حرفه 100 درصد و بی نقص، تحصیلات مرتبط و پژوهشی همراه با علم لحظه به لحظه روز و تجربه کاری را می طلبد تا کامل و پایدار بماند.
زیباسادات موسوی اعتقاد دارد آشنایی با این رشته بیشتر شده و این موضوع مایه خوشبختی است. وی در این باره می‌گوید: امروزه نسبت به گذشته، به جهت رشد بیشتر دانشگاه های ارائه دهنده رشته طراحی، آشنایی و شناخت دانشجویان و دانش آموزان به این رشته بیشتر شده و جای بسی خوشحالی است. اما اگر بخواهیم شناخت طراحی را از منظر یک حرفه مورد بررسی قرار بدهیم باید متذکر شد در سال های گذشته این رشته کمتر حکم یک حرفه و شغل را دارا بود، در حال حاضر شرایط کمی مناسب و بهتر شده اما متاسفانه همچنان طراحی صحنه و لباس مظلوم واقع شده است. اینکه یک طراح با تحصیلات آکادمیک و تجربه کاری لازم دیده نمی شود جای بحث دارد، که به اعتقاد من این مشکلات ناشی از نادیده گرفتن این هنر و حرفه از سوی مسئولان حوزه هنر و هنرمندان (کارگردانان و بازیگران و …) است. عدم حمایت حوزه هنر باعث جدی تلقی نشدن این حرفه و حقیر دانستن این هنر از سوی دیگر هنرمندان شده تا جایی که هنرمندی با توجه به عدم آگاهی و شناخت تخصصی و کافی از این هنر، طراحی صحنه و لباس انجام می دهد که مواردی از این دست ناشی از کم شدن بازار کار برای متخصصان حرفه ای این هنر می شود.
این هنرمند طراح در پاسخ به این پرسش که طراحی آیا در فرایند تجربی هنرمند شکل می‌گیرد یا حتما نیاز به آموزه‌های دانشگاهی دارد، ضمن ارج نهادن به موضوع تجربه، شکل‌گیری پایه و اساس هنر طراحی را با تحصیلات دانشگاهی می‌داند و می‌افزاید: اینکه طرح نهایی صحنه و یا لباس یک اثر باید منطبق با قالب و محتوای همان اثر، تحلیل کارگردان و همسو با دیگر عوامل بصری نظیر حرکت، نورپردازی و … چه به لحاظ فرم اجرایی و چه از حیث طیف رنگی و هارمونی باشد، همه و همه مستلزم دریافت علمی و آکادمیک این هنر است. اساسا یک حرفه 100 درصد و بی نقص تحصیلات مرتبط و پژوهشی همراه با علم لحظه به لحظه روز و تجربه کاری را می طلبد تا کامل و پایدار بماند.
گزارش : مهرداد نصرتی
No tags for this post.
