تاثیراقامت طولانی مدت فضا نوردان در فضا بررسی می شود
آنها برای 340 روز ساکن ایستگاه بودند که دو برابر دوره عالی اقامت در مدار است.دانشمندان با مقایسه اسکات کلی با برادر دوقلویش مارک حتی به درک عمیق تری دست خواهند یافت.
کپسول روسی سویوز که علاوه بر کلی و کورنینکو، یک فضانورد دیگر روس به نام سرگی ولکف را حمل می کرد در ساعت 10:25 صبح چهارشنبه به وقت محلی با چتر در استپ های قزاقستان فرود آمد.
این ماموریت رکوردی برای ایستگاه بین المللی فضایی (آی اس اس) است. اسکات کلی طی 4 سفر فضایی مجموعا 520 روز را در ایستگاه گذرانده است.
کلی همچنین بذر سبزیجات را که 'تیم پیک' فضانورد انگلیسی، در ماه دسامبر به ایستگاه برده بود بازگردانده است.
این بذرها میان مدارس توزیع خواهد شد تا دانش آموزان بتوانند میزان رشد آنها را با بذرهای مشابه، که در این مدت در زمین رشد کرده اند، مقایسه کنند.
زندگی در محیط فضایی باعث عوارضی مثل آتروفی عضلانی، مشکل خواب، پوکی استخوان، مشکل بینایی و قرار گرفتن در معرض تشعشعات می شود. اما تاثیر روانی آن هم شدید است.
اسکات کلی پیش از آن که راهی زمین شود به خبرنگاران گفت: 'از نظر جسمانی حال خوبی دارم… اما سخت ترین قسمت انزوای فیزیکی از آدم هایی است که برایتان مهم هستند. حس فقدان ارتباط وجود دارد.'
مطالعات جسمی و روانی به روی کلی پس از بازگشت او به هوستون تگزاس توسط ناسا شروع خواهد شد.
مارک کلی، برادر اسکات، هم یک فضانورد بازنشسته است. او در طول اقامت برادرش در فضا تحت یک رشته آزمایش ها بوده است.
ناسا سازمان فضایی آمریکا، می گوید که این مطالعات پیش از اعزام انسان به نقاط دوردست مثل مریخ مفید خواهد بود.
یکی از عوارض اقامت طولانی در فضا این است که پس از بازگشت به زمین، بسیاری از فضانوردان در ابتدا به سختی می توانند بدون کمک راه بروند، که از عوارض محیط بی وزنی است.
به گزارش ایرنا از بی بی سی ،رکورد اقامت در فضا متعلق به فضانورد روس، والری پولیاکف، است که اواسط دهه 1990 برای 437 روز در ایستگاه روسی میر زندگی کرد.هم اکنون سه فضانورد آمریکایی، روس و بریتانیایی در ایستگاه فضایی مانده اند.سه فضانورد دیگر قرار است روز 18 مارس با موشک سویوز از قزاقستان راهی ایستگاه شوند.
