طرح جمع آوری بخارات بنزین در انتظار تمدید!
معاون فنی و مدیر مهندسی و طرحهای شرکت پخش فرآوردههای نفتی در رابطه با زمان اجرای طرح جمع آوری بخارات بنزین (کهاب) با بیان اینکه این طرح در حال حاضر هم در کشور در حال اجرایی شدن است، گفت: براساس زمانبندی و طبق مصوبه باید تا پایان سال 95 طرح کهاب به صورت صددرصدی در کشور اجرا شود که با توجه به تحریمها و مشکلاتی که در تامین منابع مالی داشتیم، به دنبال تمدید این مهلت هستیم.
کاووس سامانی، معاون فنی و مدیر مهندسی و طرحهای شرکت پخش فرآوردههای نفتی درباره اهمیت و توجیه اجرای طرح کهاب در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس گفت:در اولین مرحله که فرآورده از انبارنفت بارگیری میشود، 70 هزار متر مکعب فرآورده تبخیر میشود. در مرحله دوم که فرآورده وارد مخزنهای زیرزمینی جایگاه میشود، مجددا 70 هزار مترمکعب و در مرحله سوم که خودروهای سواری اقدام به پر کردن باک خودرو میکنند، 70 هزار مترمکعب بنزین تبخیر میشود
براساس زمانبندی و طبق مصوبه باید تا پایان سال 95 طرح کهاب به صورت صددرصدی در کشور اجرا شود که با توجه به تحریمها و مشکلاتی که در تامین منابع مالی داشتیم، به دنبال تمدید این مهلت هستیم.
روزانه 210 هزار مترمکعب بخار بنزین وارد جو میشود
سامانی با بیان این که صرفنظر از زیان اقتصادی این اتفاق، موضوع دیگر این است که این 210 هزار متر مکعب بخار بنزین در روز از 3400 جایگاه، 10 هزار نفتکش و حدود 80 انبار نفت به اتمسفر متصاعد میشود و این به معنای آلودگی محیطزیست و آلوده شدن جو در سراسر نقاط کشور است، گفت: طبق استانداردهای بینالمللی هیچ جایگاهی حق ندارد بیش از 35 گرم بر متر مکعب بخار بنزین وارد جو کند درحالی که جایگاههای کشور 4000 گرم بر مترمکعب بنزین وارد جو میکنند که این رقم بیشاز صدبرابر استانداردهای جهانی است.
وی تاکید کرد: با توجه به موارد گفته شده ضرورت طرح کهاب مشخص میشود. از آنجا که برای انتقال فرآورده به جایگاهها راه دیگری جز نفتکشها وجود ندارد، جلوگیری از بخار شدن بنزین اجتناب ناپذیر است و حجمی از این بخار باید از محفظه خارج و تبدیل به بنزین مایع شود و آن محفظه نیز میتواند انبار نفت، نفتکش، مخازن واقع در جایگاهها یا باک خودروها باشد.
سامانی در ادامه درباره اقدامات انجام شده در راستای اجرای طرح کهاب گفت: با توجه به این که اقدامات در راستای اجرای طرح کهاب باید در سه نقطه انجام گیرد، تعریف پروژهها برای جلوگیری از انتشار بخار بنزین را در سه مقطع آغاز کردیم.
وی اضافه کرد: با توجه به این که تکنولوژی این طرح بسیار نوین است و نظر به محدودیتهایی که بر اثر تحریمها در اجرای این طرح در زمینه وارد کردن تجهیزات برای ما به وجود آمد، راهاندازی این سیستم برای ما بسیار سخت و اطلاعات و دانشی هم که داخل کشور وجود داشت، اندک بود. در مرحله نخست، بعد از شناسایی نقاطی که انتشار بنزین از آنجا صورت میگیرد، مطالعاتی کردیم و اقداماتی را به صورت پایلوت برای شناسایی بهترین سیستم انجام دادیم.
سامانی با اشاره به آزمایش سه روش غشایی، تبریدی و روش کربن اکتیو گفت: طبق مطالعات، ارزیابی فنی و اقتصادی و انتقال دانش و تکنولوژی این دستگاهها به این نتیجه رسیدیم که بهترین شیوه، کربن اکتیو (جذبی) است. دلیل این انتخاب هم آن است که مصرف انرژی در این روش بسیار پایین است و در مقابل بازدهی بالایی دارد. از سوی دیگر، هزینه تعمیرات و نگهداری استفاده از این روش اندک است و امکان ساخت داخل تجهیزات مربوط به آن هم وجود دارد.
معاون فنی شرکت پخش با بیان این که مشغول پیادهسازی روش جذبی در انبارها هستیم و مرحله اول کار در حال انجام است، افزود: مرحله دوم طرح مربوط به نفتکشهاست که عمده مسئولیت آنها نقل و انتقال فرآورده است.
وی تصریح کرد: براساس این طرح قرار است نفتکشها مجهز شوند تا بعد از تخلیه بنزین، بخارات بنزینی را که در مخازن جایگاهها انباشت شده جمعآوری کنند و به انبارها بازگردانند. در حال حاضر 5000 نفتکش مجهز به این سیستم هستند و این انتقال را انجام میدهند.
سامانی تاکید کرد: هیچ مخزن جدیدی برای این کار در جایگاهها تعبیه نمیشود و بخارات بنزین در همان مخزن زیرزمینی جایگاهها انباشته میشود، ضمن اینکه این روش یک استاندارد بینالمللی است و در کشورهای پیشرفته اجرا میشود .
معاون فنی شرکت پخش با بیان این که تا به حال برای اجرای این طرح 122 هزار و 211 میلیون ریال هزینه شده، افزود: طبق مصوبه هیات دولت، اولویت اجرای طرح کهاب در کلانشهرهاست و ما در انبارهای نفت کلانشهرهایی مانند مشهد، اراک، تبریز، اصفهان و اهواز در حال نصب دستگاه بازیافت بخارات بنزین هستیم.
وی گفت: براساس زمانبندی و طبق مصوبه باید تا پایان سال 95 طرح کهاب به صورت صددرصدی در کشور اجرا شود که با توجه به تحریمها و مشکلاتی که در تامین منابع مالی داشتیم، به دنبال تمدید این مهلت هستیم.
طرح کهاب از کجا آمد؟
بر اساس این گزارش، سال ۱۳۸۶ بود که هشدارها درباره خطرات ناشی از تبخیر بنزین در هوای تهران مطرح شد، همزمان با این موضوع گزارشهایی منتشر شد که نشان میداد میزان «بنزن» و تعداد دیگری از آلایندههای هوا در تهران چند برابر استانداردهاست.
در آن زمان غلظت آلاينده بنزن در جايگاههاي بنزين ۴۳۸ برابر حد مجاز اعلام شد و بسیاری از کارشناسان محیط زیست، آلایندههایی که به دلیل تبخیر بنزین وارد هوای تهران میشد را بسیار خطرناک و عامل قطعی ایجاد سرطان اعلام کردند.
یک سال بعد از مطرح شدن این موضوع اجرای طرح کاهش و بازیافت بخارات بنزین که اختصارا «کهاب»، خوانده میشود به وزارت نفت سپرده شد. هدف از اجرای این طرح، کنترل و کاهش و هدایت بخارات بنزین بود به گونهای که انتشار این بخارات در هوا به حداقل برسد و امکان تبدیل دوباره آن به بنزین مایع وجود داشته باشد.
گزارش: هانیه حقیقی
No tags for this post.