نگاهی به بزرگترین زیستگاه درنای گردن سیاه در آسیا

درنای گردن سیاه یکی از انواع درنا با جثه متوسطی است که در بخش هایی از فلات تبت زندگی کرده و برخی از گونه های این جانور به طور عمده در فصول زمستان به بخش های گرم تر واقع در کشورهای هندوستان و بوتان مهاجرت می کند.

درنای گردن سیاه با نام علمی Grus nigricollis یکی از گونه های منحصر به فرد پرندگان بومی آسیایی است که متاسفانه نسل آن ها بر اثر عوامل مختلفی از جمله شکار، محدود شدن زیستگاه ها و به هم خوردن شرایط طبیعی محیط زندگی این جانور، در خطر انقراض قرار داشته و بر اساس وضعیت اعلام شده رسمی از سوی مجامع علمی ؛ درنای  گردن سیاه در زمره جانوران آسیب پذیر قرار دارد.

این پرنده دارای 139 سانتیمتر طول بوده و فاصله راس بال های وی نیز 235 سانتیمتر و وزن آن پنج و نیم کیلو است. رنگ بدن و پرهای این درنا عموما سفید متمایل به خاکستری و شاخصه ویژه این جانور، حلقه مشکی رنگ موجود در گردن و تاجی سرخ رنگ بر فراز سرش است. گفتنی است تنها بخشی خاص از این گونه درنا عادت به مهاجرت داشته و بیشتر انواع این پرنده در زیستگاه خود به صورت دائمی حضور داشته و زندگی می کند.

درنای گردن سیاه با نام علمی Grus nigricollis یکی از گونه های منحصر به فرد پرندگان بومی آسیایی است که متاسفانه نسل آن ها بر اثر عوامل مختلفی از جمله شکار، محدود شدن زیستگاه ها و به هم خوردن شرایط طبیعی محیط زندگی این جانور، در خطر انقراض قرار داشته و بر اساس وضعیت اعلام شده رسمی از سوی مجامع علمی ؛ درنای  گردن سیاه در زمره جانوران آسیب پذیر قرار دارد.

کاهش جمعیت این پرنده خاص در سال های اخیر سبب شده است که دولت های چین ؛ هند و بوتان که اخرین گروه های باقی مانده این پرنده در دنیا در بخش هایی از این کشورها زندگی می کنند ، قوانین حمایتی خاصی وضع کرده و تلاش کنند تا از این نژاد پرنده در برابر انقراض دفاع کنند.

یکی از مهمترین و عمده ترین زیستگاه های درنای گردن سیاه ، رودخانه تیائودون در نزدیکی شهر ژائوتونگ در کشور چین قرار دارد که در حال حاضر به عنوان منطقه حفاظت شده شناخته شده و هر گونه شکار و فعالیت که منجر به آسیب رسانی به این پرندگان شود در منطقه فوق ممنوع است. در این گزارش تصویری ؛ بخش هایی از این منطقه حفاظت شده دیده می شود.

منبع: xinhuanet

ترجمه: فاطمه کردی

 

No tags for this post.