اتصال نورون‌های منفرد با استفاده از نور لیزر

 از آنجا که این روش اکنون به طور موفقیت‌آمیزی در آزمایشگاه انجام شده است، محققان امیدوارند که یک روز می‌تواند برای ایجاد روش‌های درمانی جدید برای آسیب‌ها و بیماری‌های عصبی مورد استفاده قرار بگیرد.

نورون‌ها یا سلول‌های عصبی، پیام‌های الکتریکی را در سیستم عصب مرکزی هدایت می‌کنند و در محل‌های اتصالی که سیناپس نامیده می‌شود با یکدیگر ارتباط دارند. رشته‌هایی به نام آکسون این پیام‌ها را از نورون منتقل کرده و در محل سیناپس با بدنه نورون‌ دیگر که سوما نامیده می‌شود، اتصال برقرار می‌کند. این اجزا همگی با پوششی از جنس چربی احاطه شده‌اند که میلین نامیده می‌شود، از نورون محافظت کرده و سرعت هدایت پیام‌ را در آن افزایش می‌دهد.

در صورتی که غلاف میلین آسیب ببیند یا در صورتی که هر یک از اجزا نورون از آن جدا شود، این انتقال اطلاعات متوقف شده یا دچار نقصان می‌شود و همین امر بسیاری از اختلالات عصبی از جمله بروز رعشه را به دنبال دارد. نورون‌های بالغ تقسیم نمی‌شوند به همین دلیل بعد از هر آسیب نمی‌توانند خودشان را ترمیم کنند و لذا این گونه اختلالات عصبی بسیار سخت درمان می‌شود.

با استفاده از نوعی لیزر به نام لیزر کوادریلیون، محققان روشی ابداع کرده‌اند که می‌تواند نوورن‌ها را در داخل یک پتری دیش به هم متصل کند و با تنها یکی دو پالس 15 میلی‌ثانیه‌ای آن‌ها را به طور موفقیت‌آمیزی به هم مرتبط کند. این نوع لیزر پالس‌های نوری منتشر می‌کند که ماندگاری فوق‌العاده کوتاهی در حد یک کوادریلیون ثانیه برابر با -15 10 ثانیه دارند.

محققان در این مقاله که در مجله Scientific Reports به چاپ رسیده است، توضیح می‌دهند که چگونه تنظیمات دقیق این لیزر به آن‌ها امکان می‌دهد که در نقطه تماس بین آکسون یک نورون و سومای نورون بعدی فرآیند اتصال را به خوبی القا کنند. این امر به این دلیل رخ می‌دهد که پالس‌های کوادریلیون، پیوند بین مولکول‌های چربی را در غشا هر نوورن می‌شکنند و آن‌ها را وادار می‌کند که پیوندهای جدیدی با مولکول‌های چربی سلول نورون مجاور تشکیل دهند.

این روش تا 90 درصد موفقیت‌آمیز بوده است و تمام اتصالات جدید به دست آمده به اندازه کافی محکم بوده‌اند که حتی بعد از کشیده شدن نورون‌ها در داخل پتری دیش سالم باقی می‌مانند.

به گزارش ایسنا،محققان می‌گویند هرچند هنوز نمی‌توان به طور قطع با این روش به درمان ضایعات نخاعی بیماران پرداخت، اما این روش در نهایت محققان را به یافتن روش درمان نهایی برای این ضایعات نزدیک‌تر می‌کند.

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا