شارون و اقیانوس منجمد باستانی

تصاویر تازه منتشرشده‌ای از شارون (Charon) بزرگ‌ترین قمر سیاره‌ی کوتوله‌ی پلوتو عارضه سطحی عظیمی را مقابل چشم دانشمندان قرار داده است. عارضه‌ای با شکستگی‌های بسیار زیاد که احتمالا زمانی که اقیانوس زیرسطحی این قمر منجمد شده و به پوسته بیرونی فشار وارد کرده، شکل‌گرفته است.

این تصاویر باکیفیت بالا نشان از آن دارد که بخش عمده‌ای از نیمکره شمالی این قمر، دارای سطحی ترک‌خورده است. این ساختار پیچیده در منطقه‌ای نزدیک به استوا و در مجموعه‌ای از دره‌ها و شیارها که به نام شیارهای سِرِنیتی (Serenity Chasma) – به معنی آرامش – معروف شده‌اند به اوج خود می‌رسند. نمایی از این بخش را در نمای بزرگ‌شده در سمت راست تصویر می‌توانید ببینید که منطقه‌ای به ابعاد 175 در 386 کیلومتر را دربر می‌گیرد و یکی از بزرگ‌ترین مجموعه دره‌ها و شیارها در منظومه شمسی به شمار می‌رود.

با توجه به اینکه بخش عمده‌ای از سطح امروزی شارون را یخ آب تشکیل داده است تصور اینکه زمانی دور در زیرِ پوسته‌ی این قمر، اقیانوسی از آب مایع وجود داشته که توسط فعالیت‌های رادیواکتیو در هسته‌ی قمر گرمای لازم را دریافت می‌کرده است چندان دور از ذهن نیست.

اگر این فرضیه درست باشد با گذر زمان پوسته یخی سطحی، ضخیم و ضخیم‌تر شده و درنهایت شارون را چند میلیون سال پس از شکل‌گیری به وضعیت منجمد امروزی خود تبدیل کرده است.

به گزارش ساینس، این تصویر که چند روز پیش منتشر شد تنها 100 دقیقه پیش از عبور فضاپیمای افق‌های نو از کنار شارون در 14 جولای سال گذشته و از فاصله 78700 کیلومتری این قمر تهیه‌شده است.

 

—

پوریا ناظمی

 

No tags for this post.