تفاوت در امواج مغزی افراد جوان و مسن
مطالعات پیشین نشان داده بودند که مغز انسان در طول زمان تغییر می‌کند، اما یافته‌های این مطالعه تفاوتهای متمایز در فعالیت مغزی افراد از یک نسل به نسل دیگر را نشان می‌دهد و بنابراین بسیار ارزشمند است. با نگاشت این تفاوتهای کلیدی شاید بتوان به روش‌های جدیدی برای پیش‌بینی، تشخیص و بررسی بیماریهای مربوط به مغز مانند زوال شناختی دست یافت.
این یافته‌ها فعالیتهای موزون بین ناحیه‌های مهم در مناطق مغزی از جمله هیپوکامپ (منطقه شکل‌گیری و بازیابی خاطرات) و نئوکورتکس (ماده خاکستری مغز که با دیدن، شنیدن، توجه و تفکر سطح بالا در ارتباط است) را بررسی کرده و نشان می‌دهد که چگونه با افزایش سن تغییر می‌کنند.
به منظور این مطالعه دانشمندان با استفاده از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای بررسی ساختار کلی مغز و انسفالوگرافی مغناطیسی برای اندازه‌گیری میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط فعالیت الکتریکی مغز، توانستند تفاوتهای بین دو گروه از افراد جوان با میانگین سنی 24 سال و افراد مسن با میانگین سنی 65 سال را بررسی کنند.
مغز از میلیاردها سلول تشکیل شده است که به طور الکتریکی با یکدیگر مرتبط می‌شوند. هنگامی که سیگنالها از یک سلول به سلول دیگر ارسال می‌شود، الگوهای موزون فعالیتهای الکتریکی که معمولا به عنوان امواج مغزی شناخته می‌شود تولید می‌شوند.
مطالعات گذشته نشان داده بودند که امواج مغزی با سرعت کندتر برای حافظه اهمیت بسیار دارند، در حالیکه امواج مغزی سریعتر در توجه و تمرکز کردن نقش مهمی را ایفا می‌کنند.
در این مطالعه، هر دو گروه افراد شرکت‌کننده دارای میزان دقت یکسانی از حافظه بودند. در افراد جوانتر قدرت تتا (امواج کندتر مغز) به طور ناگهانی افزایش می‌یافت که دقت حافظه آنها را پیش‌بینی می‌کرد. در مقابل، در افراد مسن شتاب قدرت نوسانی آلفا (امواج نسبتا سریعتر مغز) مشاهده شد که در افراد جوانتر وجود نداشت.
مشاهده چگونگی تفاوت بین الگوهای مغزی افراد جوان و مسن بسیار قابل توجه است. بر اساس تصاویر MRI، حداقل تفاوتهایی که در ساختار مغزی دو گروه وجود داشت و در عین حال امواج مغزی آنها بسیار متفاوت بود. با مطالعه بیشتر، این نتایج ممکن است به روش جدید و حساس‌تری برای آزمایش غربالگری و تشخیص زوال شناختی منجر شود.
نتایج این مطالعه شاید به سرعت نتواند تغییر چندانی در تشخیص یا درمان اختلالات شناختی مرتبط با سن ایجاد کند، اما پیامدهای بلند مدت این نتایج بسیار جالب توجه خواهد بود.
منبع: Neurobiology of Learning and Memory
ترجمه: زهرا جعفری رودپشت
No tags for this post.
