همایش به مثابه یک رسانه عمل می‌کند
مدیرکل روابط عمومی سازمان تأمین اجتماعی درباره اهمیت برگزاری همایش‌های علمی در کشور گفت: همایش به‌مثابه یک رسانه در پی رسیدن به اهداف موردنظر خود و انتقال پیام است و ازاین‌رو کارکرد رسانه را دارد.
امیرعباس تقی پور مدیرکل روابط عمومی سازمان تأمین اجتماعی که در برگزاری همایش‌هایی با موضوعات مختلف در کشور نیز دستی دارد درباره هدف برگزاری همایش‌های علمی به خبرنگار سیناپرس گفت: هر همایش در انتقال پیام به مخاطبان خود و همچنین در راستای ارتقای توان علمی افراد در رابطه با موضوع آن همایش نقش بسیار مهمی دارد و بدون تردید برگزاری همایش به زیرساخت‌هایی احتیاج دارد.
وی ادامه داد: مهم‌ترین ویژگی یک همایش علمی این است که ازنظر محتوایی باید به موضوعات روز جامعه بپردازد. به این معنی که یا باید نیازی جدید ایجاد کند و یا به نیازهای گذشته پاسخ دهد. این موضوع می‌طلبد که افرادی آگاه و دانشگاهی در رأس متصدیان برگزاری قرار بگیرند که علاوه بر دانشگاهی بودن از تجربه لازم درباره موضوع موردنظر نیز برخوردار باشند.
تقی پور تصریح کرد: این افراد باید دورهم جمع شوند و با تدوین موضوعات و محورهای همایش فراخوانی مناسب با اهداف صادر کنند. ازنظر من همایشی موردقبول است که علاوه بر این‌که از یک‌سو ازنظر علمی فراخوان می‌دهد و در جهت شناسایی استعدادهای نو و جدید گام برمی‌دارد از سوی دیگر، بتواند کیفیت محتوای همایش را از طریق ارائه مقالات مناسب تضمین کند.
وی افزود: به این معنی که عده‌ای از اساتید و پژوهشگران از قبل پیرامون موضوع همایش به پژوهش و تحقیق بپردازند و از طرف دیگر با فراخوانی که صادر می‌کنند، امکان شناسایی استعدادهای نو و جدید را نیز فراهم آورند.
این کارشناس روابط عمومی الکترونیک اضافه کرد: پایان روز برگزاری یک همایش آغاز یک مسیر طولانی است که دبیرخانه باید طی کند. دبیرخانه‌ای که ساختار همایش در آن تدوین و تعریف می‌شود. چراکه، وقتی یک موضوع مطرح می‌شود برگزاری همایش بهانه‌ای است که ضرورت‌ها در ارتباط با موضوع همایش تبیین شود و اگر بخواهیم کاری ریشه‌ای و عمیق در این زمینه انجام شود، دبیرخانه همایش باید از فردای برگزاری همایش فعال باشد و بتواند با جاری کردن یک انرژی در حوزه موردنظر به یک کار مستمر و دوره‌ای دست پیدا کند.
در بیشتر همایش‌های بین‌المللی که در کشور ما برگزار می‌شود علاوه بر سخنرانان، مدعوین را هم از خارج از کشور دعوت کرده و برایشان هزینه می‌کنیم و اسم آن را می‌گذاریم همایش بین‌المللی که منابع زیادی را می‌طلبد و مشکلاتی را هم ایجاد می‌کند.
وی در ادامه در توضیح شرایط برگزاری همایش برای بخش خصوصی و دولتی عنوان کرد: این‌که کدام بخش صلاحیت برگزاری همایش را دارد به عملکرد و جدیت در انجام کار بستگی دارد. ازآنجاکه بخش خصوصی منافع و منابع خودش را در اختیار دارد و منابع برگزاری همایش را باید به‌سختی تهیه کند قطعا از انگیزه بیشتری برای برگزاری همایش برخوردار است که بتواند یک همایش را به نتیجه برساند.
تقی پور اظهار کرد: ضمن این‌که بخش دولتی هم در این حوزه قابلیت‌های فراوانی دارد اما به‌طورکلی نمی‌توان گفت کدام‌یک ارجحیت دارند و پاسخ به این سؤال بستگی به عملکرد آن‌ها و نتیجه کارشان دارد.
وی در رابطه با تعدد برگزاری همایش‌ها در کشور گفت: همایش‌ها به شاخه‌های متعددی مانند همایش‌های علمی و تجاری دسته‌بندی‌شده و به بهانه‌های مختلف شکل می‌گیرند. شاید در کشور آمار علمی و دقیقی درباره متناسب بودن یا نبودن این همایش‌ها با نیازها و ضرورت‌های مطرح در سطح جامعه و همچنین نتایج و کارکردهای به‌دست‌آمده از برگزاری این همایش‌ها وجود نداشته باشد.
تقی پور ادامه داد: اما آنچه مسلم است این است که اگر همایشی درست برگزار شود می‌تواند انگیزه ایجاد کند و به‌عنوان یک دریچه‌ای برای ورود نیروهای جدید و خوش‌فکر به یک حوزه مشخص عمل کند. ازاین‌رو به نظر می‌رسد موضوعات و صحبت‌های مطرح‌شده درباره تعدد همایش‌ها در کشور مبنای علمی نداشته باشد. چراکه به‌هرحال باید بررسی شود که به نسبت حوزه‌های موجود در کشور و متناسب با جمعیت کشور و اهداف موردنظر برگزاری همایش‌ها تا چه اندازه می‌تواند مفید واقع شود.
وی تصریح کرد: ضمن این‌که اگر همایشی خوب نباشد مسلما تداوم پیدا نمی‌کند و برگزارکننده‌های آن‌هم خسارت می‌بینند. حال شاید این خسارت در بخش دولتی به چشم نیاید اما در بخش خصوصی طبیعی است این خسارت‌ها با ایجاد صدمه‌هایی همراه خواهد بود که ممکن است برگزارکنندگان آن را از ادامه کار بازدارد.
تقی پور اظهار کرد: بنابراین اگر عرصه رقابتی برای برگزاری همایش‌ها در نظر گرفته شود دیگر نباید خیلی نگران تعدد برگزاری بود بلکه محتوا، راهبردها، پیام همایش و نتیجه آن مهم است.
وی با اشاره به برگزاری همایش‌های علمی بین‌المللی در کشور نیز گفت: مشکلی که در برگزاری این نوع همایش‌ها در کشور وجود دارد این است که طبق تعریف استاندارد برگزاری همایش علمی بین‌المللی برگزار نمی‌شود. به‌عبارت‌دیگر آن‌طور نیست که موضوعات مطرح‌شده جذاب باشد یا این‌که سخنرانان جذابیت ایجاد کرده و مواردی را مطرح کنند که مخاطب بهره‌مند شود و حاضر باشد برای این بهره‌مندی هزینه ثبت‌نام را بپردازد.
تقی پور افزود: در بیشتر همایش‌های بین‌المللی که در کشور ما برگزار می‌شود علاوه بر سخنرانان، مدعوین را هم از خارج از کشور دعوت کرده و برایشان هزینه می‌کنیم و اسم آن را می‌گذاریم همایش بین‌المللی که منابع زیادی را می‌طلبد و مشکلاتی را هم ایجاد می‌کند.
وی تصریح کرد: به‌هرحال امید است با گشایش درهای بین‌المللی در حوزه‌های علمی، اقتصادی و دیگر حوزه‌ها به‌جایی برسیم که بتوانیم همایش‌هایی برگزار کنیم که متقاضیانی از خارج از کشور داشته باشیم که برای شرکت در این همایش‌ها علاقه‌مند بوده و ثبت‌نام کنند، آن زمان است که می‌توانیم ادعا کنیم همایش علمی بین‌المللی در کشور برگزار کرده‌ایم.
گزارش :هانیه حقیقی
No tags for this post.
