الکساندر لازوتکین: مردم ایران و روسیه، اشتراکات بسیاری دارند
وی همچنین بر مزار شهید چمران حاضر شد و به مقام شامخ وی ادای احترام کرد. لازوتکین که از فضانوردان برجسته روسیه و یکی از مسوولان موسسه سازنده تجهیزات فضایی روسیه (از جمله لباس و وسایل ایمنی فضانوردان) است، عصر چهارشنبه نیز با رضا کیانیان و حسین پاکدل، هنرمندان بنیانگذار «سین هشتم، سرپناه» ملاقات و با اهدای یکی از مدال‌های افتخار خود به این بنیاد، بر عزم خود برای حمایت از افراد نیازمند تاکید کرد. گزارش کامل سیناپرس از این نشست را با هم می‌خوانیم.
در ابتدای مراسم اهدای لوح یادمان الکساندر لازوتکین به بنیاد «سین هشتم»، سیروس برزو، رضا کیانیان را به عنوان یکی از بهترین و محبوبترین هنرپیشگان ایران معرفی کرد و گفت شاید بتوان گفت او همپایه هنرمندانی مانند میخائیلکف در روسیه است. البته هرچند آقای کیانیان در حوزه بازیگری نامدار شده است اما در دیگر عرصه‌های هنری مانند مجسمه‌سازی، عکاسی، نقاشی و … نیز مهارت دارد. وی گذشته از اینکه به چندین هنر آراسته است، انسان شریف و محبوبی است. برزو در معرفی آقای حسین پاکدل نیز گفت وی از هنرمندان بسیار محبوبی است که سال‌ها مجری شماره یک تلویزیون ایران بود و در عرصه تئاتر نیز بسیار باتجربه است. وی نویسنده، کارگردان تئاتر و مدیر هنری است. البته هنر در خانواده آقای پاکدل، موروثی است و دیگر اعضای خانواده وی نیز هنرمند هستند. منش و رفتار آقای پاکدل نشان می‌دهد که کلمه پاکدل، نه فقط اسم ایشان بلکه صفتش نیز هست.
پس از آن، لازوتکین کیکی را که به مناسبت نوزدهمین سال سفر وی به فضا تهیه شده بود، برش زد. یکی از نکات مهم در این نشست آن بود که بر خلاف آنچه که در مورد روس‌ها گفته می‌شود که آنها انسان‌های سرد و بی‌روحی هستند، لازوتکین نشان داد که بسیار خوش‌کلام، شوح و طنزپرداز است و نسبت به میزبانان خود با محبت بسیار برخورد کرد.
وی به عکاس گفت عکس‌های این نشست را به او بدهد تا برای فرماندهش بفرستد و به او بگوید که ایرانی‌ها قدر تلاش‌های من را می‌دانند و سالگرد سفرم به فضا را جشن گرفتند. وی هنگام فوت کردن شمع گفت البته من پیش از این هم آتش‌سوزی درون سایوز را خاموش کرده بودم و منتظر سومی آتش‌نشانی خاطره‌انگیز هستم.
لازوتکین از مهندسان برجسته شرکت انرگیا (سازنده فضاپیماهای روسیه از جمله سایوز) است که مدت‌ها به عنوان مربی با فضانوردان کار می‌کرده و از سال 1992 در مرکز آموزش فضانوردان آموزش دیده است. سفر فضایی وی در سال 1997 به عنوان مهندس پرواز «سایوز 25» اعتبار زیادی را برای او به ارمغان آورد زیرا در جریان این ماموریت، دو حادثه مهم رخ داد که ممکن بود باعث اختلال در برنامه‌های عادی و آسیب‌های اساسی در ایستگاه فضایی میر شود. حادثه اول، آتش‌سوزی بود که با سرعت عمل، شجاعت و تیزهوشی او و همکارانش به سرعت مهار شد. حادثه وحشتناک دیگر، تصادف فضاپیمای باربری پروگرس با میر بود که این حادثه نیز با شجاعت و درایت وی و همکارانش کنترل شد.لازوتکین بعد از بازنشستگی از گروه فضانوردان، به عنوان یکی از بنیانگذاران مرکز همکاری‌های فضایی «سیاره زمین»، به ترویج فضانوردی پرداخت و مدیریت مرکز ترویج و آموزش فضا کودکان و جوانان روسیه را بر عهده گرفت. او بعدها به عنوان معاون مدیر امور علمی و آموزشی و روابط عمومی موزه یادمان فضایی انتخاب شد و بالاخره به مدت سه سال مدیریت این موزه یادمان فضایی را بر عهده داشت. وی هم اکنون نیز به عنوان یکی از مدیران ارشد موسسه زوزدا فعالیت دارد.
وی در ابتدای سخنان خود گفت من از شما تشکر می‌کنم که مرا به این جلسه دعوت کردید و امیدوارم همسرم با دیدن این کیک دریافته باشد که شوهرش در کشوری مانند ایران نیز شناخته‌شده و معروف است.
لازوتکین در این دیدار گفت من مدت کمی است که به ایران آمدم اما در همین مدت کم متوجه شدم که ما و شما اشتراکات فرهنگی بسیاری داریم.
وی در ادامه سخنانش با اشاره به پیامدهای شهرت افراد در جامعه، به آقای کیانیان و پاکدل گفت من و شما در شهرت مشترکیم، شما در جامعه خود به عنوان هنرمند و من در جامعه خودم به عنوان فضانورد. جوانان دوست دارند مانند ما باشند و به نوعی، ما الگوی آنان هستیم. ولی متاسفانه جوانان فقط همان قله کوه یخی شهرت را می‌بینند و نمی‌دانند بخش زیادی از این کوه یخ در زیر آب مخفی است.
همانگونه که کوه یخ روی توده بزرگی قرار دارد، افراد نامدار نیز برای آنکه به شهرت برسند، سال‌ها تلاش کردند. من در تمام عمرم دوست داشتم که فضانورد شوم اما زمانی که فضانورد شدم و به فضا سفر کردم با دشواری‌های فضانوردی آشنا شدم. در حقیقت اگر من از ابتدا با دشواری‌های سفر به فضا آشنا بودم، هیچگاه آرزو نمی‌کردم که فضانورد شوم. در ابتدا گمان می‌کردم که هنرمندان کارشان از ما آسان‌تر است و به همین دلیل آرزو می‌کردم ای کاش جای اینکه فضانورد باشم، هنرمند بودم. به دلیل اینکه فرد شناخته‌شده‌ای بودم، بعدها از من دعوت کردند که مجری برنامه‌های تلویزیونی باشم. تازه آن موقع بود که متوجه شدم که کار هنرمندان چقدر دشوار است و گفتم ای کاش آرزو نمی‌کردم که هنرمند باشم.
لازوتکین در ادامه سخنانش گفت من پیش از سفرم به ایران، با اطلاعات زیادی در مورد ایران روبه‌رو بودم که البته برخی از این اخبار و اطلاعات متناقض بودند و نمی‌شد به همه آنها اعتماد کرد. ولی اکنون که به کشورتان سفر کردم با حقایق بسیاری در مورد ایران آشنا شدم و دیدم که کشور شما کشور بسته‌ای نیست. باعث خوشحالی من است که می‌بینم که در این کشور کسانی هستند و که مشکلات جامعه خود را می‌بینند و برای حل مشکلات جامعه خود تلاش می‌کنند. کار شما ارزشمند است زیرا شما به کسانی که نیازمند هستند، کمک می‌کنید. رفتار شما همانند انسان‌های واقعی است. یک انسان‌های واقعی، همیشه به همنوعان خود کمک می‌کنند. متاسفانه امروزه افراد بسیاری، فقط به منافع خود فکر می‌کنند و نیازمندان را فراموش کرده‌اند.
من بسیار خوشحالم که امروزه در جمعی حاضر شدم که بنیادی را برای کمک به نیازمندان تاسیس کرده‌اند. من بسیار خوشحالم که امروز در این جمع حاضر شدم و می‌توانم به سهم خودم در این فعالیت خیریه و انسانی مشارکت کنم. ای کاش می‌توانستم کوهی از طلا را به بنیاد شما هدیه کنم ولی اکنون مدال یادبودی را که مربوط به ایستگاه فضایی بین‌المللی است، هدیه می‌کنم.
رضا کیانیان در معرفی بنیاد «سین هشتم» گفت این بنیاد پیش از عید نوروز (سال نوی ایرانی) سال گذشته شکل گرفت. ایرانی‌ها در نوروز، سفره هفت سین دارند که هر سین آن نماد یکی از عنصرهای طبیعت، زندگی یا فرهنگ ایرانی است. اما ما در بنیاد سین هشتم از مردم دعوت کردیم که به فکر سین هشتم یا «سرپناه» برای هموطنان باشند. آقای حسین پاکدل نیز در ادامه گفت در ابتدا هنرمندان سینما به این بنیاد پیوستند و بعدها هنرمندان دیگر مانند موسیقی و نقاشی و دیگران. وزرشکاران نیز از دیگر افرادی بودند که که به این فعالیت خیریه پیوستند و یکی از دلایل موفقیت نیز حضور گسترده این افراد است اما از زمانی که شما برای کمک اعلام آمادگی کردید، جان تازه‌ای به تشکیلات ما دادید.
در ادامه سیروس برزو از چند فضانورد روس دیگر مانند گرچکو، بالاندین و الکساندروف و … یاد کرد که پیش از این عضو کمپین «سین هشتم» بودند و لوح، مدال یا یادمان‌هایی را به این بنیاد هدیه کردند. رضا کیانیان نیز از همه این فضانوردان تشکر کرد و گفت شما در واقع شما با این کارتان به فعالیت ما وجهه بین‌المللی بخشیده‌اید و به ویژه از آقای لازوتکین تشکر کرد و گفت شما اولین فضانوردی هستید که شخصا در تشکیلات ما حاضر شدید و مدالی ارزشمند را به بنیاد ما اهدا کردید. لازونکین نیز حضور در چنین جمعی را مایه مباهات خود دانست. در پایان نیز حاضران، تجربه‌ای از اشتراکات تاریخی و فرهنگی ایران و روسیه را بیان کردند.
آقای پاکدل نیز از لازوتکین دعوت کرد تا به شهرشان اصفهان بروند زیرا به موزه‌ای به عظمت یک شهر و فرهنگی به بزرگی همه تاریخ روبه‌رو می‌شوند. همه ما سن‌پترزبورگ را دوست داریم و امیدواریم شما هم اصفهان را دوست داشته باشید. در ادامه رضا کیانیان از هنرمندان سینمای روسیه به نیکی یاد کرد و یاد خانم هما روستا را گرامی داشت که هنرپیشه توانایی بود و با فرهنگ و هنر روسی نیز بسیار آشنا بود. لازوتکین نیز در پایان گفت من شنیده بودم رضا کیانیان در ایران طرفداران بسیاری دارد، من هم الان اعلام می‌کنم که دو نفر دیگر به جمع دوستدارانش اضافه شده است.
لازوتکین و همسرش هم اکنون در دامغان به سر می برند و روزهای آینده رهسپار اصفهان می‌شوند آنها در آخر هفته نیز دوباره چند برنامه علمی را در تهران اجرا می‌کنند.
No tags for this post.
