ترکیب آب و ماگما موجب ایجاد انفجار می شود

زمانی که آب با ماگما واکنش نشان می دهد می تواند به نحو چشم گیری انفجار فوران یک آتش فشان را افزایش دهد. با این حال، آب موجود در ابر های آتش فشانی می تواند نرخی که به واسطه آن ذرات به توده های بزرگ تر تبدیل می شوند را افزایش دهد و به این ترتیب این فرایند سریع تر انجام خواهد شد.

این رخداد در طبیعت بارها رخ داده است و برای نمونه می توان به فوران آتش فشان اوموک که در سال 2008 در آلاسکا اتفاق افتاد اشاره کرد. این فوران 5 هفته به طول انجامید و دلیل اصلی آن نیز تعامل آب فراوان با ماگما در داخل دهانه آتش فشان بود.

این رخداد در طبیعت بارها رخ داده است و برای نمونه می توان به فوران آتش فشان اوموک که در سال 2008 در آلاسکا اتفاق افتاد اشاره کرد. این فوران 5 هفته به طول انجامید و دلیل اصلی آن نیز تعامل آب فراوان با ماگما در داخل دهانه آتش فشان بود.

در چهار ساعت اولیه فوران تفراهای (Tephra) درشتی تولید شد که تا نقاط دور دست این منطقه نیز سرازیر شدند و باقیمانده این خاکستر ها نیز به صورت گلوله های خاکستری و باران های غبار آلود و گل آلود در آمدند. درست به همین دلیل بود که این رخداد در سراسر جهان با بازتابی گسترده روبرو شده بود.

در یک مقاله علمی که به تازگی به وسیله دانشمندی به نام جوئل ای آنما (Joel A. Unema) و همکاران او نوشته شده است، چینه شناسی لایه ها، توزیع، اندازه دانه ها، شکل و ویژگی های ترکیب داخلی این گونه از فوران های آتش فشانی توضیح داده شده است. این عوامل برای تفسیر فعل و انفعالات ماگما و آب در درون مجرا ها و ستون های فوران، پارامتر های فوران (مانند حجم و ارتفاع ستون ها) مورد استفاده قرار می گیرند.

منبع: sciencedaily

ترجمه: احمد محمد حسینی

No tags for this post.