بررسی عملکرد “مدیریت جنگل” در مبارزه با گرم شدن زمین
طی گزارش محققین در مجله‌ی Science نشان داده شده است که تغییر در امور جنگلداری از سال ۱۷۵۰ باعث شده است که مدیریت جنگلها در اروپا باعث بدتر شدن تغییرات آب و هوایی و نه بهتر کردن آن، شود.
با وجود افزایش در جمعیت درختها، جنگلهای اروپایی به نسبت حدود ۲۵۰ سال قبل کربن کمتری را جذب کردهاند. علاوه بر این، محققان پی بردهاند که علاقه داشتن به گونههای درختی خاص در بین جنگلبانها باعث شده است که جنگلها نور خورشید گرم کنندهی بیشتری را جذب کنند و کمتر دستخوش عمل تبخیر به منظور خنک کردن هوا شوند.
کیم ناتس یکی از نویسندگان این تحقیق و اکولوژیست جنگل در موسسهی ماکس پلانک برای میگوید: “نتیجه‌گیری کلی این است که اعمال صورت گرفته در مدیریت جنگل کم کم باعث بدتر شدن وضعیت گرم شدن زمین شده است.” او میگوید: “ما نباید به مدیریت جنگلها به منظور حل کردن مسئلهی گرم شدن آب و هوا امید داشته باشیم. برای اروپا، ممکن است بهتر باشد که از جنگلهایمان برای منظورهای دیگری استفاده کنیم تا کاهش شدت تغییرات آب و هوایی.”
قطع کردن درختهای جنگلی برای سوخت و ایجاد زمینهای کشاورزی بیشترین تاثیری است که اروپا بر روی آب و هوا قبل از انقلاب صنعتی داشته است.
سپس، به همراه افزایش مصرف سوختهای فسیلی، این قاره شروع به وارد کردن غذای خود از دیگر مناطق کرد. این تغییرات اندکی فشار را از روی جنگلهای اروپا برداشت. بعد از، از دست دادن ۱۹۰ هزار کیلومتر مربع اراضی جنگلی بین سالهای ۱۷۵۰ و ۱۸۵۰، اروپا مجددا ۳۸۶ هزار کیلومتر مربع از اراضی جنگلی را بین سالهای ۱۸۵۰ و ۲۰۱۰، مساحتی تقریبا برابر با اندازهی شهر مونتانا در آمریکا، به دست آورد.
ولی این دفعه، این امتیاز به دست آمده با دقت تحت کنترل قرار گرفت. در سال ۲۰۱۰، جنگلبانها مدیریت بیش از ۸۵ درصد جنگلهای اروپایی را در دست گرفتند. جنگلبانها گونههای درختی و گیاهی که مزایای اجتماعی و اکولوژیکی داشتند را کاشتند و پرورش دادند. این کار باعث یک افزایش شدید در جمعیت رو به رشد درختهایی که از نظر تجاری با ارزش بودند شد، همانند درخت کاج اسکاتلندی و کاج نروژی؛ که در این بین درختهای دارای برگهای پهن فدای آنها شد. بین سالهای ۱۷۵۰ و ۲۰۱۰، پوشش درختهایی که میوه مخروطی داشتند (نظیر کاج) به ۶۳۳ هزار کیلومتر مربع رسید در حالی که وسعت جنگلهای دارای درختهای دارای برگهای پهن به ۴۳۶ هزار کیلومتر مربع کاهش یافت.
ناتس و همکارانش تاثیرات آب و هوایی تغییر گونهها و دیگر اعمال مدیریت جنگل را دوباره بازسازی کردند.
درختهای دارای میوهی مخروطی شکل، تیره‌تر هستند و به نسبت آنهایی که پهن برگ هستند کمتر نور خورشید را منعکس میکنند. این درختها همچنین برای تبخیر، آب کمتری را از دست میدهند، فرآیندی که هوای اطراف را خنک میکند. به طور کلی، محققان تخمین میزنند که اعمال مدیریت جنگل دمای هوای محلی را در زمان تابستان تا حدود ۰٫۱ درجهی سلسیوس گرم‌تر کرده است.
درختهای دارای میوهی مخروطی میتوانند به نسبت آنهایی که پهن برگ هستند کربن بیشتری را نگه دارند، ولی این تیم متوجه شد که برداشت چوب از جنگلهای مدیریت شده این افزایش را تحت سایهی خود قرار میدهد. برداشت چوب مقدار کربن جمع شده در درختها را کاهش میدهد و آن را در امتداد کف جنگل پخش میکند. این تیم به این قضیه پی برد که این کاهش به نسبت تجمع کربن در محصولات چوبی بیشتر است.
محققان حالا قصد این را دارند که بررسی کنند که آیا مدیریت جنگل در جای دیگر تاثیرات مشابهی را دارد یا نه. به گفتهی ویلیام استوارت، یک متخصص اقتصاد جنگل در دانشگاه کالیفرنیا در شهر برکلی، تاثیرات آب و هوایی در آمریکای شمالی یقینا متفاوت خواهد بود. او میگوید دلیل آن این است که “گونههایی که شما در جنگلهای مدیریت شده پیدا میکنید همانهایی هستند که شما در پارکهای ملی پیدا میکنید (به صورت طبیعی رشد میکنند).”
بنجامین پولتر یک اکولوژیست جنگل در دانشگاه ایالت مونتانا در شهر بوزمان نیز میگوید که چون جنگلهای اروپایی در حال مبارزه با تغییرات آب و هوایی نیستند به این معنی نیست که اعمال لازم برای مدیریت جنگلها باید تغییر یابند. او میگوید تاثیر مدیریت جنگل بر روی آب و هوا به نسبت سوختن سوخت فسیلی اندک است، و جنگلهای مدیریت شده مزایای مهم دیگری را برای اقتصاد و اکوسیستمهای محلی به همراه میآورند.
منبع:علمنا
No tags for this post.
