راه انداز خطوط هوایی با سوخت هیدروژنی
سلول های سوخت هیدروژنی که به عنوان یکی از منابع انرژی پاک در نظر گرفته می شود، پتانسیل تبدیل شدن به سوخت اصلی وسایل حمل و نقل نقل آینده را دارند. با این حال عواملی از جمله قیمت، اندازه و موجودی این سوخت ها به عنوان موانع اصلی آنها در نظر گرفته می شوند. به تازگی خطوط هواپیمایی بریتانیایی ایزی جت (EasyJet) موفق به کشف راهی امن و مقرون به صرفه برای استفاده از سلول های هیدروژنی برای هواپیماهای خود شده است.
در تحقیقی که به تازگی توسط مراکز تکنولوژیکی سافران و هانیول انجام گرفته است نشان داده شده که اگر هواپیما ها از یک واحدبرق کمکی استفاده کنند، مصرف سوخت آنها تا 51 درصد کاهش می یابد.
یکی از مشکلاتی که وسایل نقلیه هیدروژنی با آنها دست و پنجه نرم می کنند کمبود جایگاه سوخت گیری در نزدیکی آنها است. با این حال ارائه این دستگاه به فرودگاه ها نسبتا آسان بوده و به این ترتیب هواپیمایی ایزی جت تصمیم گرفته است تا برای شروع از این سوخت ها در مقیاس های کوچک استفاده کند.
لازم به ذکر است که تغییر در جهت سوخت های هیدروژنی برای خطوط هوایی نیز ارزان تر خواهد بود. در تحقیقی که به تازگی توسط مراکز تکنولوژیکی سافران و هانیول انجام گرفته است نشان داده شده که اگر هواپیما ها از یک واحدبرق کمکی استفاده کنند، مصرف سوخت آنها تا 51 درصد کاهش می یابد. ایان دیویس به عنوان رئیس بخش مهندسی ایزی جت در این باره بیان کرده است که از سوخت های هیدروژنی می توان برای تامین قدرت این سیستم الکتریکی بهره برد به این ترتیب هنگام بلند شدن و نشستن هواپیما بر روی زمین گاز کربن منتشر نخواهد شد.
او در این باره بیان کرد که: «مفهوم هواپیمای هیبریدی که امروز به انتشار آن پرداختیم در واقع تصویری از آینده و چالشی برای همکاران و تهیه کنندگان ما به منظور فشار بر روی کاهش انتشار گاز های کربنی ماست.»
این هواپیما ها هنوز در مراحل اولیه خود قرار دارند و هنوز هم نمی توان به صورت کاملا قطعی ورود آنها به بازار جهانی را تایید کرد اما ایزی جت در این باره بیان کرده است که این سلول ها به صورت پشت سر هم با باتری هایی که به جمع آوری انرژی از پنل های خورشیدی می پردازند کار می کنند. در این فرایند، آب پاک تنها محصول زائد است سپس می تواند در سیستم آب هواپیما مورد استفاده قرار گیرد. طرح آزمایشی این هواپیما در اواخر سال میلادی جاری آماده می شود با این حال ممکن است ارائه نسخه نهایی آن تا سال 2018 میلادی به طول انجامد.
منبع:
ترجمه: احمد محمدحسینی
No tags for this post.
