اختلال خواب خطر ابتلا به دیابت را در زنان افزایش می دهد
دکتر لی یانپنگ لی از دانشکده بهداشت عمومی دانشگاه هاروارد و همکارانش در این مطالعه، داده های مربوط به 133 هزار و 353 زن را از روی دو مطالعه بزرگ که یکی در فاصله زمانی سال های 2000 تا 2010 و دیگری در فاصله زمانی میان سال های 2001 و 2011 انجام شده بود، بررسی کردند. هیچ یک از این زنان در ابتدای این دو مطالعه دیابت، بیماری قلبی عروقی و سرطان نداشتند.
اختلالات خواب این زنان در ابتدای این دو مطالعه، دشواری در به خواب رفتن و یا تداوم خواب در کل و یا عمده چرخه خواب ارزیابی شد.
در طول این پیگیری 10 ساله، در کل شش هزار و 407 مورد ابتلا به دیابت نوع دو روی داد.
محققان بعد از اصلاح فاکتورهای شیوه زندگی، زنان مبتلا به اختلال خواب (یکی از اختلالات مورد مطالعه) و زنان فاقد این مشکلات را با هم مقایسه کردند و متوجه شدند که خطر ابتلا به دیابت نوع دو 45 درصد بود که بعد از تداوم اصلاح فاکتورها در زمینه پرفشاری خون، افسردگی و شاخص جرم بدن بر اساس اندازه گیری های به روز شده مکرر، به 22 درصد تغییر کرد.
براساس نتایج این مطالعه، زنانی که دو مورد و یا موارد بیشتری از اختلال خواب را (مشکل در خواب رفتن، خر و پف مکرر، مدت زمان خواب شش ساعت و آپنه خواب ) گزارش داده بودند، با خطر بیشتری در زمینه ابتلا به دیابت نوع 2 مواجه بودند.
در مقایسه با زنانی که فاقد هرگونه از این اختلالات خواب بودند، خطر ابتلا به دیابت نوع دو در زنانی که یکی از این چهار اختلال خواب را گزارش داده بودند 47 درصد بود و این خطر در زنانی که دو مورد از این اختلالات را گزارش داده بودند حدود دو برابر و برای سه مورد اختلال خواب حدود سه برابر و برای هر چهار مورد اختلال خواب، حدود چهار برابر افزایش یافت.
به گفته محققان، اختلالات خواب به اندازه زیادی با ابتلا به دیابت نوع دو ارتباط دارد؛ این ارتباط تا حدودی با فشار خون، شاخص جرم بدن و علائم افسردگی توضیح داده می شود و زمانی که با سایر اختلالات خواب ترکیب می شود، به ویژه قویتر می شود.
به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی مدیکال اکسپرس،آنها افزودند: مطالعه ما بر اهمیت الگوهای خواب خوب و برخورداری از خواب کافی برای پیشگیری از ابتلا به دیابت نوع دو تاکید می کند.
به گفته محققان، این یافته ها مدرکی برای انجام پیشگیری های بیشتر از ابتلا به دیابت در میان افراد پرخطر مبتلا به چند اختلال خواب، در اختیار پزشکان بالینی و محققان بهداشت عمومی قرار می دهد.
