کامیابی از میوه های شیرین پایداری

روز لغو تحریم ها یک روز تاریخی است، نه از این جهت که قدرت های جهانی از خر شیطان پایین آمدند و درهای اقتصاد و تکنولوژی شان را به روی ما باز کردند، چیزی که این روز را تاریخی می کند صبوری و پایداری مردمی است که در برابر زیاده خواهی نظام سلطه سر خم نکردند و حقوق حقه خود را نگذاشتند که پایمال شود.
در تاریخ این سرزمین، به خصوص در تاریخ پس از انقلاب نمونه های بسیاری را می توان ذکر کرد که صبر و وحدت کلمه و حق گویی مردم نتیجه داده و آنها را به سرمنزل مقصود رسانده است، قصه برجام نیز از همین جنس است، رهنمودهای خردمندانه رهبر عظیم الشان انقلاب، هوشیاری و مشارکت مردم و سپردن کار دست کاردانان و مسئولیت پذیری نخبگان و فرهیختگان باعث شدند تا حق هسته ای به رسمیت شناخته شود و اعتبار سیاسی و اجتماعی و علمی ایران اسلامی در چشم جهانیان بالا رود.
در این راه، ما هزینه های بسیار مادی و معنوی پرداخت کردیم و تجربه های ارزشمندی هم به دست آوردیم، یک جاهایی راه صواب پیمودیم، یک جاهایی هم ناخواسته از مسیر صواب دور افتادیم، گاهی یکدیگر را پشتیبانی کردیم، گاهی هم مغلوب احساسات شدیم و همدیگر را رنجاندیم، گاهی همیاری کردیم گاهی هم دنبال مقصر گشتیم تا کاسه کوزه های سیاسی را سر او بشکنیم. اما آنچه امروز به دست آورده ایم چیزی بالاتر و ارزشمندتر از لغو تحریم هاست، ما تجربه هایی به دست آوردیم که مثل چراغی روشن، تاریکی ها و ابهامات مسیر آینده را می زداید، تجربه علمی و فنی از یک سو و تجربه سیاسی و دیپلماتیک از سوی دیگر ما را در برخورد با اتفاقات آینده توانمندتر می کند.
روشی که ما در احقاق حق هسته ای خود اتخاذ کردیم در دنیا بدیل و نظیری نداشت. قبل از ما کشوری این راه را نپیموده بود و این مسیر را نرفته بود. حتی در لغو تحریم ها هم کاری که که ما کردیم منحصر به فرد بود. هیچ مدلی پیش از ما وجود نداشت که ملتی بی آن که از مواضع خود عقب نشینی کند تحریم ها را از سر راه خود بردارد. راست می گویند ناظرین جهانی که منش و روش جمهوری اسلامی باید به یک درس دانشگاهی در رشته های سیاست و حقوق بین الملل بدل شود. حقیقتا کار مهمی اتفاق افتاد که باید قدرش را دانست. نباید بگذاریم در رقابت های سیاسی ارزش و اهمیت این کار ملی پایین بیاید و خدایی نکرده شیرینی برجام به کام ملت تلخ شود. اتفاقا از اینجا به بعد است که باید از شیرینی پساتحریم کامجویی کنیم و با دستی بازتر و گشاده تر مشکلات و معضلات کشور را حل کنیم. 
تحریم ها بدی زیاد داشتند اما منکر نمی توان بود که در بین دانشمندان و فناوران و مردم ایجاد انگیزه کردند تا کارهای نشدنی را انجام دهند و خوداتکایی را عملا تجربه کنند، این تجربه را باید در پساتحریم هم دنبال کنیم و در سایه تعامل سازنده با دنیا صاحب دانش ها و تکنولوژی های جدید شویم، وقتی با موانع بسیار توانستیم کشور را به بهترین وجه اداره کنیم طبیعی است که حالا با دست باز و بی مانع و محذور بهتر می توانیم. 
منتهی آمدن پول و برداشته شدن موانع آسیب های خودش را هم دارد، باز به تجربه دریافته ایم که اگر پایبند برنامه ها و نقشه های راه نباشیم و نسبت به وضعیت خود آگاهی نداشته باشیم، سرمایه های هنگفت باری از روی دوشمان برنمی دارند، نه تنها برنمی دارند بلکه دردسرهای کلان برایمان درست می کنند، دردسرهایی که هنوز هم داریم تاوانشان را پس می دهیم.
پول مهم است اما حلال مشکلات نیست، لغو تحریم ها هم مهم اند اما از آنها مهمتر نحوه مدیریت کشور است، ما می توانستیم در سایه درآمدهای گزاف نفتی مشکلات اقتصادیمان را حل کنیم، اما فرصت سوزی کردیم و آن درآمد را در جاهای نامناسبی سرمایه گذاری کردیم که نتیجه ندادند، اگر درس گرفته باشیم از اشتباهاتمان حالا باید حواسمان را جمع کنیم که حتی ریالی از این سرمایه های آزاد شده هدر نشوند و به مصرف زدگی و رفاه کاذب دامن نزنند. 
ما باید به تولیدات داخلی سر و سامان بدهیم و شرایط رونق اقتصاد دانش بنیان را فراهم آوریم، از حیث نیروی خلاقه انسانی ما هیچ کم و کسری نداریم، فضا برای رونق کسب و کار فراهم شود جوانان مستعد ایرانی بلدند که چطور از طریق اقتصاد دانش بنیان کارآفرینی کنند.
کارآفرینی نوین احتیاج به تزریق سرمایه دولتی ندارد، کافی است امنیت سرمایه گذاری را تامین کنیم تا جوانان تحصیلکرده و مستعد بتوانند خود را نه فقط در عرصه ملی که در عرصه جهانی نشان دهند، حالا که تحریم ها برداشته شده اند فرصت مغتنمی است تا ما سهم خود را از اقتصاد دنیا بگیریم، این سهم خواهی معنایش حضور و مشارکت در تولید کالا و خدمات دانش بنیان است. 
دولت منظم شده است و برای سامان دادن به اقتصاد می داند که در دوران پساتحریم چه کارهایی را انجام دهد، لازم است تا همان همدلی و همیاری که در جریان هسته ای وجود داشت از این به بعد هم تداوم یابد، در سایه اتفاق و همدلی کارهای مهمی می توانیم انجام دهیم و قدم های بزرگی می توانیم برداریم، شرطش احساس مسئولیت ملی است و این که آحاد جامعه به خصوص جوانان از جان و دل مایه بگذارند و دینشان را به وطنشان ادا کنند. 

منبع:معاون علمی و فناوری رئیس جمهوری (سورنا ستاری)

No tags for this post.