ژل خودترمیم‌شونده، بی‌نیاز از محرک‌های خارجی
پژوهشگران دانشگاه تگزاس موفق به ساخت اولین ژل خودترمیم‌شونده شدند که می‌توان از آن در ساخت ادوات الکترونیکی، زیست حسگرها و باتری استفاده کرد.
هر اندازه که این فناوری به سوی سبک‌تر و کوچکتر شدن پیش می‌رود، نیاز به وجود مواد انعطاف‌پذیر و مستحکم افزایش می‌یابد. باید بتوان از موادی در ساخت قطعات الکترونیکی استفاده کرد که قابلیت خودترمیم شوندگی داشته باشند. این مواد درصورت ترک خوردن یا شکسته شدن، مجددا به حالت اولیه خود باز می‌گردند.
دستاورد اخیر محققان دانشگاه تگزاس، یک «ابــرژل» است که هدایت الکتریکی بالایی داشته و از استحکام مکانیکی برخوردار است. گویهاو یو از محققان این پروژه می‌گوید: «در دهه گذشته، مفهوم خودترمیم شوندگی میان مردم عمومیت پیدا کرده است. اما این اولین باری است که می‌توان بدون اعمال محرک خارجی ویژگی خودترمیمی را ایجاد کرد. در این روش نیاز به گرما یا نور برای ترمیم ترک در باتری یا مدار وجود ندارد.»
این تیم تحقیقاتی با ترکیب دو نوع ژل موفق به ساخت این ژل خودترمیم شونده شد. در این ماده از ژل لیگند فلزی خودآرا استفاده شده‌است که می‌تواند خواص خودترمیمی را ایجاد کند. همچنین یک هیدروژل پلیمری به‌عنوان ماده رسانا در آن استفاده شده‌است.
در این مقاله محققان نشان دادند که چگونه از بلورهای مایع دایره‌ای شکل برای افزایش هدایت و زیست‌تطبیق‌پذیری استفاده کردند. این ماده 10 برابر رساناتر از هیدروژل‌های پلیمری دیگر است. نانوساختارهای موجود در این سیستم می‌تواند انتقال بار و انرژی را به‌صورت بهینه انجام دهد.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،محققان این پروژه معتقداند که این ماده خودترمیم شونده هیچ‌گاه جایگزین فلزات فعلی در صنعت الکترونیک نمی‌شود، اما می‌تواند به‌عنوان یک ماده جدید در کنار فلزات دیگر مورد استفاده قرار گیرد. این ژل در حد فاصل میان بخش‌های متصل به هم در قطعات الکترونیکی استفاده می‌شود. در واقع مصرف کننده از آن به‌عنوان یک ژل برای اتصال دو بخش استفاده می‌کند.
