ارتباط خشکی چشم با سندروم درد مزمن

یافته‌های این مطالعه جدید نشان می‌دهد برای تشخیص و درمان بیماران مبتلا به خشکی چشم به یک الگوی درمانی جدید نیاز است تا علائم بیماری را در این افراد بهبود بخشد.

در برخی از بیماران مبتلا به خشکی چشم، اختلال حسی-بدنی یا سوماتوسنسوری قرنیه نیز دیده می‌شود و بهتر است این درد به عنوان دردهای نوروپاتیک چشم درنظر گرفته شود. درد نوروپاتیک ناشی از خشکی چشم معمولا با سندروم درد مزمن همراه است. بنابراین، یک روش درمانی ترکیبی که برای دردهای مزمن به کار می‌رود ممکن است برای درمان بیماران مبتلا به خشکی چشم نیز مفید باشد.

به منظور این مطالعه، پژوهشگران اطلاعات مربوط به 154 نفر بیمار مبتلا به خشکی چشم را ارزیابی کرده و دریافتند که این افراد بیشتر از سایرین دردهای چشمی و غیرچشمی مرتبط با سندروم دردهای مزمن داشتند. همچنین امتیازهای این بیماران در آزمونهای سنجش افسردگی و شاخص‌های کیفیت زندگی بسیار پایین بود. محققان احتمال می‌دهند که دردهای چشمی نوروپاتیک ممکن است از نظر عوامل ژنتیکی با بیماری‌های مزمن دیگر مشترک باشد.

برآوردهای آماری نشان می‌دهد که در ایالات متحده هر ساله سه میلیون نفر به خشکی چشم مبتلا می‌شوند. هنگامی که چشم نمی‌تواند به اندازه کافی اشک تولید کند یا اشک به سرعت از سطح قرنیه تبخیر می‌شود، بیماران در چشم خود احساس خارش و یا درد می‌کنند که در صورت عدم درمان می‌تواند به التهاب، زخم و یا زخم در قرنیه منجر شود.

چشم این بیماران ممکن است بیش از حد نسبت به عوامل محرک مانند باد و یا نور حساسیت نشان دهد و یا در آن احساس سوزش و درد ایجاد شود که این معمولا با آسیب‌دیدگی عصب چشم همراه است.

متخصصان بیماریهای چشم، به طور سنتی خشکی چشم را با اشک مصنوعی و یا داروی موضعی برای سطح قرنیه درمان می‌کنند. با این حال حتی اگر این درمانها برخی از نشانه‌های خشکی چشم را برطرف کنند، باز هم در این بیماران دردهای اساسی چشمی و غیر چشمی ادامه می‌یابد.

در آخر، محققان خاطرنشان کردند که به دلیل تداخل خشکی چشم با دردهای مزمن پزشکان باید از درمان‌های ترکیبی برای تشخیص و درمان بیماران مبتلا به خشکی چشم استفاده کنند.

نتایج این پژوهش در نشریه Journal of Pain منتشر شده است. 

No tags for this post.