اثرات منفی تغییرات آب و هوایی بر کشورهای در حال توسعه
در گذشته کشورهای صنعتی مسئول تولید دو سوم گازهای گلخانه ای در سراسر جهان به شمار می رفتند اما درحال حاضر گفته می شود که کشورهایی با بودجه ملی کم یا متوسط مسئول تولید بیش از نیمی از این گازها هستند.
نتایج گرمایش زمین به کشورهای درحال توسعه بیشتر از کشورهای صنعتی آسیب می رساند؛ 80 درصد مردمی که در پی بروز سیل آسیب های جدی می بینند در 15 کشور در حال توسعه و نیمه صنعتی جهان زندگی می کنند.
سازمان هوانوردی و فضایی ملی آمریکا (ناسا) اعلام کرده است که از دهه 1989 تاکنون سطح آب دریاها حدود 20 سانتیمتر بالا آمده است.
محافل علمی پیش بینی می کنند که بالا آمدن سطح آب دریاها تا سال 2100 میلادی حدود 5/ 2 تا 10 سانتیمتر خواهد بود. در چنین شرایطی 10 تا 15 شهر بزرگ رو به رشد جهان، در خطر سیل قرار دارند.
گرمایش زمین از راه های دیگری نیز به کشورهای در حال رشد آسیب می رساند؛ گفته می شود این گرمایش به گسترش بیماری ها منجر می شود و به خاطر گرمایش زمین، بیماری مالاریا تا سال 2030 فقط در قاره آفریقا 90 میلیون نفر را مبتلا خواهد کرد.
گرمایش زمین همچنین بر کشاورزی که یکی از مهمترین منابع اقتصادی کشورهای در حال رشد است، تاثیر می گذارد.
بانک جهانی برآورد کرده است که حدود 15 درصد محصولات کشاورزی در پی گرمایش زمین در جنوب صحرای آفریقا کاهش خواهد یافت. بانک جهانی کاهش محصولات کشاورزی در جنوب آسیا را در پی گرمایش زمین 18 درصد، این کاهش را در اروپا 2 درصد و در آمریکا یک درصد ارزیابی کرده است.
مبارزه با تغییرات آب و هوایی مبارزه ای جهانی است. در چنین شرایطی کشورهای فقیر جهان بنیه مالی و فناوری لازم را در اختیار ندارند که تولید کربن دی اکسید در این کشورها را کاهش دهند و در امر توسعه و مبارزه با فقر پیشرفت کنند.
تفاهم های اولیه در نشست تغییرات اقلیمی پاریس
در نشست تغییرات اقلیمی پاریس که شنبه 21 آذر (12 دسامبر) با توافق تاریخی 195 کشور حاضر در این نشست به پایان رسید، تصمیم گرفته شد که کشورهای پیشرفته صنعتی جهان برای رشد اقتصاد کشورهای در حال توسعه، به آنها کمک مالی کنند و فناوری لازم در اختیارشان بگذارند.
توافق نامه تغییرات اقلیمی پاریس که از سال 2020 اعتبار دارد، راهکارهایی برای کاهش تولید گازهای گلخانه ای و توقف مصرف سوخت های فسیلی با جایگزین کردن انرژی های تجدیدپذیر درنظرگرفته است.
بر اساس این توافق نامه گرمتر شدن کره زمین تا سال 2050 میلادی باید زیر 5/ 1 تا 2 درجه سانتیگراد باشد و تولید گازهای گلخانه ای باید در نیمه دوم قرن کاهش یابد. قرار است اهداف تعیین شده هر پنج سال یک بار بررسی و بهینه شوند.
به گزارش ایرنا از دویچه وله، همچنین با تعیین قوانین شفاف، کشورهای جهان موظف به ارائه گزارش در مورد فعالیت های خود در زمینه مقابله با تغییرات اقلیمی هستند. اجرای بخشی از مفاد این توافق نامه برای 195 کشور حاضر در نشست پاریس الزامی و بخش دیگری از آن داوطلبانه خواهد بود.