واکاوی تصورات ذهنی انسان هنگام تعیین مسیر

مغز ما دقیقا مانند یک دستگاه GPS درونی در بدن ما عمل کرده و در حرکت کردن، توجیه کردن و تجزیه و تحلیل اطلاعات برای یافتن مسیرها به ما کمک می‌کند.

هنگامی که فردی می‌خواهد از جایی به جای دیگر برود، ابتدا آن را در ذهن خود تصور کرده و چشم‌اندازی از مسیر پیش رو را برای خود ترسیم می‌کند. یافتن چند و چون این مساله برای پژوهشگران بسیار مهم است، زیرا می‌توان از آن برای جهت‌یابی در فضا استفاده کرد.

به منظور این مطالعه، محققان با استفاده از مسیرهای مارپیچی سه بعدی مجازی – که به اصطلاح ماز نامیده می‌شود – و تصویربرداری تشدید مغناطیسی کاربردی (fMRI) بررسی کردند که آیا تصورات یک فرد در فعالیت مغزی او پدیدار می‌شود یا خیر.

برای این کار از چند نفر شرکت‌کننده خواسته شد تا در بین این مازها شروع به حرکت کنند. شرکت‌کنندگان با عبور از هر یک از پیچ‌ و خم‌ها دنباله‌ای از تصاویر را به خاطر سپرده و جهت هر حرکت را دریافت می‌کردند. سپس در حالیکه با روش fMRI از آنها تصویربرداری می‌شد، از آنها خواسته شد تا در هر پیچ ماز برای ادامه مسیر خود، از بین دو گزینه یکی را انتخاب کرده و دوباره حرکت کنند. برخلاف روش‌هایی که در مطالعات قبلی به کار می‌رفت، پژوهش جدید بر مبنای تصورات، پیش‌بینی و فرآیند‌های شناختی بسیار مهم که در تصمیم‌گیری‌های روزمره نقش دارند، متمرکز شده است.

در این مطالعه 12 نفر رمزگشا، فعالیت مغزی به دست آمده از اسکن‌های تصویربرداری مغناطیسی را از طریق ارتباط دادن سیگنال‌ها با متغیرهای خروجی رمزگشایی کردند. در نهایت توانستند آنچه را که شرکت‌کنندگان هنگام حرکت در پیچ و خم‌های ماز در ذهن خود ترسیم کردند دریابند.

آنها همچنین دریافتند که حس انسان گاهی اوقات ممکن است به دلیل تعصبات از پیش تعیین شده، دانش قبلی و نشانه‌های خارجی تحت‌الشعاع قرار بگیرد.

الگوهای فعالیت مغزی در مناطق آهیانه‌ای مغز نشان‌دهنده تصورات شرکت‌کنندگان حتی زمانی که در اشتباه بودند است و این نشان می‌دهد باور ذهنی می‌تواند سبب نادیده گرفتن واقعیت عینی شود.

پژوهشگران امیدوارند که این مطالعه بتواند به طراحی ابزار ارتباطی جدیدی منجر شود که بتواند به استفاده از الگوهای فعالیت مغزی در پژوهشهای بیشتر کمک کند.

موارد زیادی وجود دارند که نمی‌توان تنها با کلمات و زبان با آنها ارتباط برقرار کرد. با مطالعه و کشف تصورات مجازی درست و نادرست هر فرد، می‌توان ابزار جدیدی طراحی کرد که به افراد اجازه دهد با اطلاعات غیر زبانی ارتباط برقرار کنند. محققان در حال حاضر در صدد بررسی مازهای پیچیده‌تری هستند.

این پژوهش در نشریه Scientific Reports منتشر شده است.

No tags for this post.