ترمیم بینایی میمون‌ها با پیوند سلول شبکیه آزمایشگاهی
رتینیت پیگمانته یک بیماری ژنتیکی چشم است که منجر به آسیب دیدن شبکیه می‌شود. هیچ درمانی برای آن شناخته نشده و بیمار با گذشت زمان کل بینایی خود را در اثر آن از دست می‌دهد.
اما دانشمندان ژاپنی توانسته‌اند گام رو به جلویی برداشته و موفق به رشد و پیوند بافت شبکیه در شبکیه میمون‌های رزوس مبتلا به رتینیت پیگمانته شدند.
سه هفته پس از درمان، آزمایشات چشم بر روی دو میمون نشان داد که بینایی آن‌ها بهبود یافته است.
محققان بافت شبکیه را از سلولهای بنیادی پرورش داده و سپس آن را در منطقه شبکیه موش‌های مبتلا به رتینیت پیگمانته پیوند زدند. بافت رشد کرد و در برخی موارد به سلولهای موجود در شبکیه چسبید و اتصالاتی را ایجاد کرد که عامل اصلی در موفقیت این رویکرد به شمار می‌رود.
سپس محققان این رویکرد را بر روی میمون‌های رزوس مبتلا به این بیماری آزمایش کردند که در آن‌ها نیز، سلولهای شبکیه رشد کرده و اتصالات سیناپس‌هایی را شکل دادند. برای موفق شدن پیوندهای این چنینی، سلول‌ها باید نه تنها رشد کرده و از سلولهای بنیادی مشتق شوند، بلکه باید به سلولهای موجود در ناحیه نیز وصل شده و یک واحد را تشکیل دهند.
به گفته محققان، پژوهشهای آینده به آن‌ها در درک بهتر این که هر چند وقت یکبار بافت شبکیه پیوندی به ایجاد ارتباط با سلولهای شبکیه موجود در ناحیه می‌پردازد، کمک خواهد کرد. اگرچه تا کارآزمایی بالینی این درمان بر روی انسان هنوز زمان زیادی باقی مانده، محققان بر این باورند که مدلهای میمون به آن‌ها در بهینه سازی شرایطی که انتظار دارند در انسان ببیند، کمک خواهد کرد.
به گزارش ایسنا،جزئیات این دستاورد علمی در مجله PNAS منتشر شده است.
No tags for this post.
