نقش اضطراب آشکار و پنهان در زندگی پرستاران
اضطراب یكی از مسایل بحرانی زندگی كاری در سیستم بهداشتی، درمانی است و موجب افزایش مشكلات سلامتی، كاهش كیفیت زندگی كاری و كیفیت كار می شود. به همین منظور نیز مطالعه ای برای بررسی ارتباط اضطراب آشكار و پنهان با كیفیت زندگی كاری در پرستاران بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشكی مشهد در سال 1393 انجام شد.
می توان از این یافته ها این گونه نتیجه گرفت که كاهش میزان اضطراب آشكار و پنهان با افزایش كیفیت زندگی كاری همراه است. لذا، بایستی یكی از اولویت های اصلی مدیران بیمارستان اتخاذ راهكارهای مناسب، جهت كاهش اضطراب در محیط كار و ارتقا كیفیت زندگی كاری باشد
این پژوهش توصیفی تحلیلی، از نوع مقطعی بوده و بر روی جامعه آماری متشکل از تعداد 654 پرستار انجام شد. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه اشپیل برگر و كیفیت زندگی كاری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی شامل آزمون های استاندارد و معتبری مانند شاپیرو ویلك، من ویتنی، كروسكال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن در نرم افزار SPSS18 انجام شد.
یافته ها حاکی از آن بودند که میانگین اضطراب آشكاربیشتر از اضطراب پنهان و در محدوده متوسط بود. سطح كیفیت زندگی كاری نیز بین 84 تا 95 بود. بین كیفیت زندگی با اضطراب آشكار و اضطراب پنهان نیز هم بستگی وجود داشت. ارتباط معناداری بین اضطراب آشكار با شغل دوم، تعداد فرزند و اضطراب پنهان با جنسیت، وضعیت تاهل، شغل دوم و كیفیت زندگی كاری با وضعیت استخدامی، شغل دوم، وسیله نقلیه وجود داشت.
می توان از این یافته ها این گونه نتیجه گرفت که كاهش میزان اضطراب آشكار و پنهان با افزایش كیفیت زندگی كاری همراه است. لذا، بایستی یكی از اولویت های اصلی مدیران بیمارستان اتخاذ راهكارهای مناسب، جهت كاهش اضطراب در محیط كار و ارتقا كیفیت زندگی كاری باشد تا شرایط لازم جهت بهبود كیفیت ارائه خدمات پرستاری فراهم گردد.
منبع: علی وفایی نجار، مهدی یوسفی، الهه هوشمند، حبیب اله اسماعیلی، فروزان اشرف نژاد، 1394. بررسی ارتباط اضطراب آشكار و پنهان با كیفیت زندگی كاری در پرستاران بیمارستان های آموزشی، مجله پایش، سال چهاردهم، شماره 5 (پیاپی 93).
No tags for this post.
