بررسی میزان سازگاری در سیب ایرانی

درختان سیب همانند تعدادی دیگر از میوه های تیره گلسرخیان خود ناسازگارند. سیستم خودناسازگاری در سیب به وسیله یك مكان ژنی با چند آلل كنترل می شود. در این تحقیق نتایج به دست آمده از مطالعه درصد تشكیل میوه پس از خودگرده افشانی بر تعدادی رقم و ژنوتیپ بومی سیب در بررسی های میدانی (باغ) با نتایج به دست آمده از آزمایش های ملكولی كه به منظور تعیین آلل های S انجام شد، مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت.

ارقام و ژنوتیپ ها، آی آر آی 6 با داشتن قدرت بالای تشكیل و نگهداری میوه بالاترین درصد خودسازگاری را داشت.

استفاده از یك جفت آغازگر عمومی وجود آلل های ناسازگاری را در آن ها به خوبی نمایش داد. كاربرد هشت جفت آغازگر اختصاصی، به شناسایی آلل های خودناسازگاری در تعدادی از ژنوتیپ ها انجامید. نتایج نشان داد ارقام و ژنوتیپ ها عموماً دارای آلل های S1، S2 و S3 بوده و بین آن ها یكی از این آلل ها مشترك بود. ارقام نارسیب مشهد و اردبیل 2 دارای آلل هایS1، S2، S3 و ژنوتیپ انگلیسی شیراز دارای سه آلل S2، S3، S4 بودند، كه احتمال تریپلوئید بودن این ارقام را تقویت می كرد.

آغازگرهای مورد استفاده در ارقام و ژنوتیپ های اردبیل1، گلشاهی، شیشه ای تبریز، پاییز مشهد، شیخ احمد، مربایی، گلاب كهنز و آی آر آی4 هیچ آلل ناسازگاری را نشان ندادند كه لازم است در مورد آن ها از سایر آغازگرهای اختصاصی نیز استفاده شود. ارقام پاییز مشهد، شیخ احمد، مربایی، آی آر آی 1 و آی آر آی 4 در سطح باغ درصدهای پائینی از خودسازگاری را نشان دادند. در بین این ارقام و ژنوتیپ ها، آی آر آی 6 با داشتن قدرت بالای تشكیل و نگهداری میوه بالاترین درصد خودسازگاری را داشت.

منبع: رحیم قره شیخ بیات ، حسن حاج نجاری، مهین نیازی زینی ونی، مصطفی مرادی، 1394، مطابقت نتایج فنوتایپینگ و ژنوتایپینگ خود (نا) سازگاری در تعدادی از ارقام و ژنوتیپ های سیب ایرانی. فصلنامه به نژادی نهال و بذر ، سال سی و یكم، شماره 3

لینک منبع

No tags for this post.