کشف آسمان آبی در فاصله 100 سال نوری
ستاره شناسان، آسمان آبی این سیاره را در هنگام گذر آن در عرض ستاره مادر خود و از طریق تجزیه و تحلیل نوری که توسط ذرات ریز در اتمسفر این سیاره پراکنده شده بود؛ روشی که به پراکندگی رایلی معروف است، کشف کردند.
پراکندگی رایلی (Rayleigh scattering) به وسیله ذراتی ایجاد می شود که اندازه آنها به مراتب کوچکتر از طول موج تابش باشد.
در اثر این نوع پراکندگی طول موج تابش تغییر نمی کند؛ مشهودترین مثال برای این نوع پراکندگی، آبی بودن رنگ آسمان است که در اثر پراکندگی طول موج های کوتاهتر طیف مرئی رخ می دهد.
در حالی که این سیاره آسمان آبی دارد اما ستاره شناسان احتمال وجود حیات روی آن را بعید می دانند.
این سیاره که به اندازه نپتون است و GJ 3470b نام دارد، دارای سطح سوزانی با دمای حدود 3 هزار و 300 درجه سلسیوس (6 هزار درجه فارنهایت) است.
به گفته دانشمندان، این کوچکترین سیاره ای است که موفق به مشاهده پراکندگی رایلی در آن شده اند؛ همین اثر عامل ایجاد آسمانی آبی در زمین است.
ستاره شناسان به ریاست دایانا دراگومیز از دانشگاه شیکاگو با استفاده از رصدخانه تلسکوپ جهانی (LCOGT) به این کشف دست یافتند.
محققان با تلفیق اطلاعات عبور این سیاره از تمام پایگاه های رصدخانه ای در هاوایی، تگزاس، شیلی، استرالیا و آفریقای جنوبی، این نتایج را تایید کردند.
به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی دیلی میل، زمانی که GJ 3470b در محل مناسبی قرار داشت، محققان توانستند اطلاعات در مورد طیف اتمسفر این سیاره را با اندازه گیری طول موج ها به دست آورند و به جستجوی پراکندگی رایلی بپردازند.
