کشف مرکز بزرگ تجارت باستانی در قطر

یافته  های باستان شناسان و پژوهشگران نشان می دهد که در حدود قرن هجدهم میلادی ، شهر تاریخی الزوباره در کشور قطر ، به عنوان یک مرکز بزرگ و مهم صید مروارید ، ماهیگری و تجارت محسوب می شده است . بقایای این شهر قدیمی برای نخستین بار توسط مردم بومی کشور کویت که از اعضای قبیله اوتوب محسوب می شدند ، کشف شد .

مروارید های صید شده در الزوباره از این منطقه به هندوستان صادر شده و از آن جا به سایر نقاط جهان می رفتند . در کاووش های انجام شده در این منطقه ، ما موفق به کشف آثار و ظروف متعلق به کشور چین و ژاپن شده و همچنین تعدادی سکه های مربوط به کشور آلمان نیز به دست آمده است . این اسناد نشان می دهد که شهر تاریخی مزبور در حدود دویست و پنجاه سال پیش ، به عنوان یک مرکز مهم تجاری محسوب می شده است .

در همین رابطه موریتز کینزل Moritz Kinzel از پژوهشگران موسسه ارتباطات فرهنگی و مطالعات ناحیه ای institute of Cross-Cultural and Regional Studies که از یر مجموعه های  دانشگاه کپنهاگ University of Copenhagen محسوب می شود ، اعلام کرد : " مروارید های صید شده در الزوباره از این منطقه به هندوستان صادر شده و از آن جا به سایر نقاط جهان می رفتند . در کاووش های انجام شده در این منطقه ، ما موفق به کشف آثار و ظروف متعلق به کشور چین و ژاپن شده و همچنین تعدادی سکه های مربوط به کشور آلمان نیز به دست آمده است . این اسناد نشان می دهد که شهر تاریخی مزبور در حدود دویست و پنجاه سال پیش ، به عنوان یک مرکز مهم تجاری محسوب می شده است . "

 کینزل و تیم پژوهشی وی در حال اجرای پروژه حفاری های باستان شناسی و کاوش های علمی در مناطق مسکونی اطراف این مرکز تجاری هستند و در این منطقه یک بازار ، بقایای یک قصر کشف کرده اند . از جمله آثار منقول به دست امده در این کاوش ها نیز می توان به سفالینه های مختلف ، تزئینات جدا شده از دیواره ها و ابنیه تاریخی این منطقه ، جعبه های چوبی و وزنه های سنگی که برای صید مروارید استفاده شده و غواصان آن ها را به خود می بستند تا سریعتر به اعماق آب منتقل شوند ، اشاره کرد .

این پژوهشگر دانمارکی درباره تحلیل یافته های خود از این مرکز اعلام کرد : " شهر باستانی الزوباره تحت تاثیر فرهنگ و تمدن عثمانی قرار داشته و همچنین شواهد نشان دهنده وجود ارتباط افراد ساکن در این منطقه با بریتانیائی ها است . ظاهرا بریتانیائی ها و بازرگانان این کشور اجازه داشتند تجارت خانه های خود را در این شهر برپا کرده و آزادنه به تجارت بپردازند .

گفتنی است این شهر در سال 1811 توسط پادشاه وقت کشور عمان تخریب شده و پس از خالی شدن از سکنه ، توسط شن های بیابان بلعیده شد . این موضوع سبب شده است تا شهر فوق ، در شرایطی نسبتا سالم و مناسب باقی بماند .

منبع

No tags for this post.