راهی برای مادر شدن زنان نجات یافته از سرطان وجود دارد؟
شیمی درمانی باعث از بین رفتن سلول‌های جنسی زنان و سلول‌های حامی پیرامون آنان (فولیکول-های تخمدانی) می‌شود و فرد مبتلا به سرطان پس از رهایی از این بیماری درگیر مشکل تازه‌ای خواهد شد. این مشکل اگر فرد در سنین باروری و فاقد فرزند باشد حاد و تاثیر گذار خواهد بود.
به گزارش ایسنا، گرچه شیمی درمانی نور امیدی در شب تار سرطان محسوب می‌شود اما عوارض جانبی قابل توجهی دارد که یکی از این عوارض ناباروری است.
برای غلبه بر این مشکل، متخصصان تعدادی از فولیکول‌های تخمدانی زنان مبتلا به سرطان را پیش از شیمی درمانی برداشته، منجمد می‌کنند تا پس از درمان در زمان نیاز از آن استفاده کند. نکته مهم در این میان کیفیت فولیکول‌ها و زنده مانی آنان پس از انجماد است. اگر این امکان وجود داشته باشد که پس از پایان شیمی درمانی و التیام سرطان، فولیکول‌های برداشته شده مجددا به تخمدان انتقال یافته و کارکرد اولیه خود را باز یابند، فرد نجات یافته از سرطان بدون نیاز به لقاح خارج رحمی خواهد توانست صاحب فرزند شود. تحقق این امر نیازمند بهبود شرایط انجماد و پیوند فولیکول‌های تخمدانی است.
علیرضا رجب زاده، دکتر شاهوردی، دکتر ابراهیمی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان به منظور یافتن شرایط بهینه پیوند فولیکول‌های تخمدانی، آزمایشی را بر روی مدل حیوانی انجام دادند که طی آن فولیکول‌های تخمدانی برداشته شده درون قطراتی از جنس فیبرین که از پروتئین‌های شبکه خارج سلولی است قرار می‌گرفتند. قطرات فیبرینی در گروه‌های مختلف به شکلی طراحی شدند که دارای درصد‌های متفاوتی از عصاره پلاکتی (پلاکت‌ها گروهی از سلول‌های موجود در خون هستند) یا به کلی فاقد آن بودند. پس از انتقال فولیکول‌ها به قطرات فیبرینی مورد نظر، ساختار حاصل به گردن حیوان مدل پیوند زده می‌شد تا زنده مانی و ویژگی‌های حیاتی آن بررسی شود. پس از 14 روز ساختار‌های پیوندی برداشته شده و مورد بررسی قرار گرفتند تا مشخص شود کدام شرایط برای پیوند فولیکول‌ها مناسب‌تر است.
نتایج این پژوهش که در فصل نامه پزشکی یاخته به چاپ رسیده است نشان داد، زنده مانی فولیکول‌هایی که در قطرات فیبرینی غنی شده با 15 درصد عصاره پلاکتی پیوند شده بودند به طور معنی داری بیشتر از سایر گروه‌ها بوده است.
بررسی‌های بیشتر کمک خواهد کرد تا پژوهشگران بتوانند روش‌های مناسبی برای پیوند کارای فولیکول‌های تخمدانی و بازیابی فعالیت آنان پیشنهاد کنند. به این امید که بیماران سرطانی پس از طی مشکلات درمان، مشکل دیگری نداشته باشند.
No tags for this post.
