در دوران حاملگی ، فعالیت بدنی خود را کاهش ندهید
پژوهش های جدید نشان می دهد ، زنانی که در دوران بارداری خود بیش از حد می نشینند و کمتر فعالیت بدنی دارند ، احتمال خطر آسیب رساندن به نوزادشان را افزایش می دهند.
پژوهشگران معتقدند که کاهش مدت زمان نشستن در دوره بارداری می تواند به کاهش خطر ابتلا به دیابت بارداری و کاهش عوامل خطر متابولیک نوزادان کمک کند.
محققان دانشگاه وارویک (University of Warwick) انگلستان در تحقیقات جدید خود ، ارتباط بین افسردگی های دوران بارداری و نشستن های طولانی مدت در این دوره را شناسایی کرده اند . مطالعات و بررسی های این تیم نشان می دهد ، کسانی که در دوران بارداری دچار افسردگی می شوند به احتمال زیاد در دوره سه ماهه دوم بارداری خود برای مدت های طولانی می نشینند و از فعالیت بدنی کمی برخوردار هستند . دانشمندان همچنین اعلام کردند که این گونه افراد در معرض خطر افزایش وزن و ابتلا به دیابت بارداری قرار دارند .
نیثیا سوکومار (Nithya Sukumar) که سرپرستی این تیم تحقیقاتی را برعهده داشته ، یافته های تحقیقاتی تیم خود را در کنفرانس سالانه انجمن غدد درون ریز (Society for Endocrinology annual conference) در شهر ادینبورگ (Edinburgh) اسکاتلند ارائه داده است .
این تیم تحقیقاتی در بررسی های خود ، هزار و دویست زن باردار را در دوران حاملگی اشان مورد مطالعه قرار دادند . به گفته سوکومار ، زنان باردار می توانند با فعالیت های بدنی و کم نشستن از بهبود زودهنگام سلامت جسمانی و روانی خود و کاهش خطرات مرتبط با کم تحرکی بهرمند شوند .
نتایج این بررسی ها نشان می دهد که دیابت حاملگی می تواند خطر ابتلا به عوارض تولد را در مادر و نوزاد افزایش دهد بنابراین زنان باردار می توانند با کم کردن مدت زمان نشستن خود در دوران بارداری ، این خطرات را به حداقل برسانند. علاوه برآن ، این پژوهش ها تاکید می کنند که نظارت و توجه به سلامت جسمانی و روانی در اوایل دوره بارداری می تواند به کاهش خطرات بهداشتی مرتبط با میل به کم تحرکی و اینگونه رفتارها کمک کند.
پونوسامی ساراوانان (Ponnusamy Saravanan) از دیگر محققان این گروه تحقیقاتی به این نکته اشاره کرد ، پژوهشگران تیم تحقیقاتی اشان معتقد هستند که کاهش مدت زمان نشستن در دوره بارداری می تواند به کاهش خطر ابتلا به دیابت بارداری و کاهش عوامل خطر متابولیک نوزادان کمک کند .
لازم به توضیح است که این پژوهش ها و نتایج حاصل از آن در کنفرانس سالانه انجمن غدد درون ریز(Society for Endocrinology annual conference) در شهر ادینبورگ ارائه شده و در وب سایت این کنفرانس در دسترس است. جهت بررسی و مشاهده متن کامل این پژوهش در کنفرانس فوق ؛ اینجا را کلیک کنید .
No tags for this post.
