بهبود عملکرد عصبی مبتلایان به نوروپاتی محیطی دیابت با تمرینات هوازی
فرهاد غلامی، اولین فارغالتحصیل مقطع دکتری دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تبریز که رساله دکتری خود را با راهنمایی دکتر سعید نیکوخصلت، عضو هیات علمی و رییس دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تبریز و مشاوره دکتر افشار جعفری، دانشیار دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی این دانشگاه و دکتر یعقوب سالک زمانی، دانشیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز انجام داده است، اظهار کرد: موضوع رساله، تاثیر 12 هفته تمرینات هوازی بر روی وضعیت نوروپاتی محیطی بیماران دیابتی بوده است که با رویکرد افزایش ارتباط با جامعه و کمک به ارتقای سلامت جامعه در کنار تولید علم انجام پذیرفته است.
وی افزود: نوروپاتی محیطی یکی از عوارض دیابت است که در آن عملکرد اعصاب محیطی مختل میشود. این عارضه با تضعیف عملکرد اعصاب و بروز علائم بالینی مانند بیحسی، درد، سوزش و … در اندامها نمود پیدا میکند که میتواند در مراحل حاد به قطع عضو یا آمپیوتیشن منتهی شود. اگرچه تاکنون درمان قطعی برای نوروپاتی محیطی دیابت معرفی نشده است، اما کنترل قند خون و بهبود خون رسانی به اندام ممکن است از پیشرفت آن جلوگیری کند.
غلامی اضافه کرد: با توجه به تاثیرات متابولیک و قلبی- عروقی ورزش، رساله مذکور به دنبال این موضوع انجام گرفت که آیا تمرین هوازی میتواند عملکرد اعصاب محیطی بیماران دبایتی را بهبود بخشد؟ بدین منظور 24 مرد دیابتی نوع 2 که وجود نوروپاتی محیطی در آنها تشخیص داده شده بود، به دو گروه تمرین هوازی و کنترل تقسیم شدند. تمرین هوازی شامل 20 تا 45 دقیقه پیادهروی و دویدن با شدت 50 تا 70 درصد ضربان قلب ذخیره با تکرار سه جلسه در هفته و به مدت 12 هفته انجام شد. در ابتدای مطالعه و پس از اتمام دوره تحقیق بررسیهای مربوط به ترکیب بدن، آنالیز نمونههای خونی و مطالعات هدایت عصبی در گروهها انجام شد.
به گزارش ایسنا، وی با اشاره به نتایج حاصل شده گفت: نتایج پژوهش نشان داد که سطوح قند خون ناشتا، قند خون دو ساعته و هموگلوبین گلیکوزیله در گروه تجربی پس از 12 هفته تمرین هوازی به طور معنیداری کاهش یافت. علاوهبراین، مطالعات هدایت عصبی نشان داد که سرعت هدایت عصب حسی سورال و عصب حرکتی پرونئال در گروه تمرین متعاقب 12 هفته تمرین هوازی به طور معنیداری افزایش یافت. بر اساس نتایج به دست آمده از تحقیق حاضر میتوان بیان کرد که 12 هفته تمرین هوازی میتواند تأثیرات مطلوبی بر کنترل قند خون و بهبود عملکرد عصبی در بیماران دیابتی نوع 2 مبتلا به نوروپاتی محیطی داشته باشد.
No tags for this post.