سهم بلایای طبیعی در شیوع بیماری‌ها در عصر قاجار بیشتر از جنگهای داخلی بوده است
نتایج یک پایان‌نامه نشان می‌دهد که بلایای طبیعی در دوره قاجار از یک سو موجب شیوع بیماری‌های واگیردار، مرگ و میر و از بین رفتن پایگاه اجتماعی و اقتصادی افراد جامعه شده بود و از سوی دیگر افزایش حس همدلی و همکاری و بالا بردن روحیه تعامل و همبستگی میان مردم را در پی داشته است.
این پایان‌نامه با عنوان "بررسی و تحلیل حوادث طبیعی بر اوضاع اجتماعی ایران دوره قاجار تا عصر ناصری" که توسط نسرین فروغی، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد در رشته تاریخ دانشگاه اصفهان ارایه شد به این مطلب می‌پردازد که بلایای طبیعی در آن دوران تأثیرات مختلف و متضادی بر جامعه ایران گذاشته است.
حوادث طبیعی به بلایای مختلف طبیعی مانند زلزله، خشکسالی و سرمای شدید اطلاق می‌شود. نکته جالب آن که در دوران قاجار سهم عوامل طبیعی گاه منجر به گسترده شدن انواع بیماری‌های واگیردار نیز شده و در میزان مرگ و میر ایرانیان بیشتر از جنگهای داخلی تأثیرگذار بوده است. چنانچه حوادث طبیعی مثل خشکسالی یا برودت شدید هوا به گسترش قحطی می‌انجامیده و بلایای طبیعی نظیر زلزله منجر به از دست رفتن موقعیت اجتماعی و اقتصادی اقشار جامعه می‌شده است.
نتیجه آن که حوادث طبیعی در دوره قاجار به میزان قابل توجهی بر اوضاع اجتماعی ایران تأثیر داشته است. چنانچه این حوادث از یک سو باعث گسترش بیماری‌ها و کاهش جمعیت شده و نیز به گسترش شورش اجتماعی و ناامنی دامن می‌زده است اما از سوی دیگر این حوادث و بلایای طبیعی باعث افزایش حس همدلی و همکاری و بالا بردن روحیه تعامل و همبستگی میان مردم نیز می‌شده است.
به گزارش ایسنا، این پایان‌نامه با راهنمایی دکتر علی اکبر جعفری و با مشاوره دکتر مسعود کثیری در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه اصفهان دفاع شد.
No tags for this post.
