بررسی نقش اضطراب در کیفیت کار پرستاران

اضطراب یكی از مسایل بحرانی زندگی كاری در سیستم بهداشتی، درمانی است و موجب افزایش مشكلات سلامتی، كاهش كیفیت زندگی كاری و كیفیت كار می شود. به همین جهت نیز دانشمندان در مطالعه ای علمی برای بررسی ارتباط اضطراب آشكار و پنهان با كیفیت زندگی كاری در پرستاران بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشكی مشهد در سال 1393 دست زدند.

 این پژوهش که به سبک توصیفی- تحلیلی صورت گرفت، از نوع مقطعی بوده و بر روی 654 پرستار انجام شد. در گردآوری داده ها از پرسش نامه اشپیل برگر و كیفیت زندگی كاری استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی شامل آزمون شاپیرو ویلك، من ویتنی، كروسكال والیس و ضریب همبستگی اسپیرمن در نرم افزار SPSS18 انجام شد.

 یافته های دانشمندان نشان دهنده وجود میانگین اضطراب آشكار بیشتر از اضطراب پنهان و در محدوده متوسط بود. سطح كیفیت زندگی كاری نیز (14/94 ± 84/24) بود. همچنین بین كیفیت زندگی با اضطراب آشكار و اضطراب پنهان همبستگی وجود داشت. ارتباط معناداری بین اضطراب آشكار با شغل دوم، تعداد فرزند و اضطراب پنهان با جنسیت، وضعیت تاهل، شغل دوم و كیفیت زندگی كاری با وضعیت استخدامی، شغل دوم، وسیله نقلیه وجود داشت.

به این ترتیب مسئولان این پروژه نتیجه گیری کردند که كاهش میزان اضطراب آشكار و پنهان با افزایش كیفیت زندگی كاری همراه است. لذا، بایستی یكی از اولویت های اصلی مدیران بیمارستان اتخاذ راهكارهای مناسب، جهت كاهش اضطراب در محیط كار و ارتقا كیفیت زندگی كاری باشد تا شرایط لازم جهت بهبود كیفیت ارائه خدمات پرستاری فراهم گردد.

منبع: علی وفایی نجار، مهدی یوسفی، الهه هوشمند، حبیب اله اسماعیلی، فروزان اشرف نژاد، 1394، بررسی ارتباط اضطراب آشكار و پنهان با كیفیت زندگی كاری در پرستاران بیمارستان های آموزشی. مجله پایش ، سال چهاردهم، شماره 5 (پیاپی 93).

لینک منبع

No tags for this post.