اثر بخشی درمان فراشناختی بر افسردگی
افسردگی یكی از شایع ترین اختلالات روانی است، روش های متنوعی جهت درمان آن وجود دارد. به همین دلیل نیز مطالعه ای با هدف بررسی اثر بخشی درمان فراشناختی بر كاهش علایم افسردگی و افزایش كیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی انجام شده است.
روش کاری دانشمندان به این ترتیب بود که ابتدا در یك طرح تجربی با پیش آزمون- پس آزمون توام با گروه كنترل و با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، 22 آزمودنی زن، كه بر اساس ملاك های DSM-V توسط روان پزشك افسرده اساسی تشخیص داده شدند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و كنترل جایگزین شدند.
گروه آزمایش طی دو ماه تحت درمان فراشناختی قرار گرفت، نمرات پرسش نامه افسردگی بك (BDI-II) و پرسش نامه كیفیت زندگی (WHOQOL-BREF) قبل و بعد از مداخله و در مرحله پیگیری سه ماهه در هر دو گروه جمع آوری و با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس مختلط مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته های این پژوهش نشان داد كه درمان فراشناختی به طور معنی داری موجب كاهش نشانه های افسردگی و افزایش كیفیت زندگی گروه آزمایش در مرحله پس آزمون و پیگیری شده است.
به این ترتیب مشخص شد که درمان فراشناختی تغییرات معنی داری در كاهش علایم افسردگی و افزایش كیفیت زندگی بیماران ایجاد كرد و این نتیجه در چارچوب دیدگاه های رفتاری موج سوم قابل تفسیر است. به نظر می رسد این درمان در كاهش علایم افسردگی اساسی و بهبود كیفیت زندگی این بیماران موثر باشد، لذا به عنوان یك روش درمان موثر برای اختلال افسردگی اساسی توصیه می شود.
منبع: محمد شاكری، هادی پرهون، شهرام محمدخانی، جعفر حسنی، كمال پرهون، 1394، اثر بخشی درمان فراشناختی بر علایم افسردگی و كیفیت زندگی بیماران افسرده اساسی. مجله دانشگاه علوم پزشكی خراسان شمالی، سال هفتم، شماره 2.
No tags for this post.
