خواص آنتی اکسیدانی گیاه درمنه بیابانی
گیاهان دارویی منبع خوبی از تركیبات بیولوژیكی فعال فیتوشیمیایی هستند كه به عنوان آنتی اكسیدان با رادیكال های آزاد مقابله می كنند. در این تحقیق بررسی روش های مختلف استخراج بر فیتوشیمی، بازده اسانس و عصاره های درمنه بیابانی تازه و دو سال مانده (مانده) Artemisia deserti صورت گرفته است.
گیاه Artemisia deserti از مناطق غرب استان اصفهان (ارتفاعات گلپایگان) در نیمه دوم شهریور سال 1391 برداشت شد و پس از خشك شدن و آماده سازی آزمون ها روی آن انجام شدند و بعد از دو سال مجددا مورد آزمون قرار گرفته است. اسانس و عصاره های اتانولی، متانولی و n– هگزان گیاه Artemisia deserti مانده و تازه با استفاده از روش تقطیر با آب (HD)، تقطیر با بخار آب (SD) و استخراج از فاز جامد با ابزار سوكسله (SPE)، استخراج و با استفاده از كروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی GC-MS، اجزای تشكیل دهنده آنها تفكیك و شناسایی شدند.
در مطالعات فیتو شیمیایی، برای ارزیابی خواص آنتی اكسیدانی و تركیبات فنلی اسانس و عصاره های این گیاه از روش تخریب رادیكال های آزاد DPPH، مهار پراكسید اسیون لینولئیك اسید در سیستم بتا كاروتن – لینو لئیك اسید و روش فولین- سیوكالتیو به ترتیب استفاده شدند.
عمده ترین تركیبات تشكیل دهنده اسانس درمنه بیابانی (هر دو نوع مانده و تازه)، كامفور، 1 و 8- سینئول، پیپریتون و لاواندیولول بودند. نتایج به دست آمده نشان داد كه عصاره ها از جمله، عصاره های متانولی و اتانولی گیاه تازه دارای بیشترین فعالیت آنتی اكسیدانی در آزمون مهار رادیكال های آزاد DPPH (IC50 برابر با 36/ 278 و 63/ 356 میكرو گرم بر میلی لیتر) و در ممانعت از اكسید اسیون لینو لئیك اسید عصاره های متانولی و اتانولی گیاه تازه به ترتیب (03/ 75 و 42/ 72 درصد) بودند. این پارامتر ها برای بوتیل هیدروكسی تولوئن (BHT) به عنوان كنترل مثبت به ترتیب 58/ 27 میكرو گرم بر میلی لیتر و 30 /92 درصد به دست آمدند.
میزان تركیبات فنلی برای عصاره های متانولی و اتانولی گیاه تازه به ترتیب (51 /161 و 65/ 165 میكروگرم گالیك اسید بر گرم عصاره) به دست آمدند. نتایج به دست آمده نشان داد كه قدرت آنتی اكسیدان عصاره های متانولی و اتانولی نسبت به قدرت آنتی اكسیدانی اسانس قوی تر هستند كه دلیل آن تفاوت در میزان تركیبات فنلی آنها می تواند باشد. قدرت آنتی اكسیدانی و تركیبات فنلی گیاه درمنه تازه بیشتر از گیاه درمنه دو سال مانده (مانده) بود.
منبع: لیلا بهرامی سامانی، مسعود فولادگر، لیلا امجد، 1394، بررسی تاثیر زمان نگهداری درمنه بیابانی (Artemisia deserti) بر فیتوشیمی، بازده اسانس و عصاره. فصلنامه شیمی كاربردی، سال دهم، شماره 35.
No tags for this post.
