یافت روشی برای بقای گیاهان در خشک سالی

زمین در آینده گرم و خشک تر خواهد شد. چگونگی رشد گیاهان در چنین شرایطی همواره یکی از سوال های دانشمندان بوده است. محققان تیم تحقیقاتی دانشگاه آکسفورد با اضافه کردن میزانی از یک ژن خاص در گیاهان که با عمل فتوسنتز درگیر هستند تا حدی توانسته اند به این سوالات پاسخ دهند.

کلروپلاست ها اندامک های کوچکی هستند که گیاه را به تولید انرژی در انجام عمل فتوسنتز یاری می کنند. ژنی به نام SP1 سبب رشد این کلروپلاست ها می شود. این تیم تحقیقاتی آکسفورد بر این باور هستند که این ژن می تواند در مواقع خشک سالی باعث نجات گیاهان شود.

محققان برای انجام این آزمایش از سه گونه گیاه که هم خانواده شاهی (نوعی از سبزی خوردن) بود استفاده کردند. این سه گونه شامل یک نمونه خالص یافت شده در طبیعت، یک نمونه جهش یافته که شامل مقدار کمی از SP1 می شد و در پایان نمونه ای که SP1 اضافی داشت، بودند.

در ادامه، محققان هر کدام از این سه نمونه را در معرض بحران هایی مانند روبرو شدن با خشک سالی، علف کش ها و نمک بیش از حد قرار دادند. جالب اینجا بود که در هر کدام از این شرایط، نمونه ای که دچار کمبود ژن SP1 بود رشد نکرد. در عین حال، تحمل نمونه ای که SP1 اضافی داشت حتی از نمونه طبیعی این گیاه نیز بیش تر بود.

وقتی گیاه در شرایط سخت قرار می گیرد، عمل فتوسنتز موجب تولید ماده ای به  نام "گونه های اکسیژن فعال" در گیاه می شود که برای گیاه مضر است. اگر مقدار ژن SP1 در گیاهی زیاد شود، می تواند تولید چنین مواد مضری را محدود کند. محققان به این نتیجه رسیدند که میزان ترکیبات سمی گیاهانی که SP1 اضافی دارند از میزان عادی کم تر است و درست به همین دلیل نیز دوام آنها بیش تر خواهد شد.

محققان با استفاده از این دانش می توانند گیاهانی را تولید کنند که میزان ژن SP1 در آنها بیش تر از حد طبیعی باشد و به این ترتیب این دسته از گیاهان در شرایط سخت و تغییرات آب و هوایی زمین نیز دوام خواهند آورد. این تیم تحقیقاتی هم اکنون در حال بررسی این نظریه بر روی گیاهانی نظیر برنج، گوجه فرنگی و گندم هستند.

منبع

No tags for this post.