توده های چربی در مغز باعث بیماری آلزایمر می شوند

بیماری آلزایمر یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که در آن  بتدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود. بارزترین نشانه زوال عقل، اختلال حافظه ‌است. اختلال حافظه معمولاً بتدریج ایجاد شده و پیشرفت می‌کند. در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموخته‌های اخیر محدود می‌شود ولی بتدریج خاطرات قدیمی هم آسیب می‌بینند.

آلزایمر رایج‌ترین شکل زوال عقل است. علائم این بیماری با از دست دادن قدرت حفظ اطلاعات بخصوص حافظهی موقت در دوران پیری آغاز شده و به‌تدریج با از دست دادن قدرت تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم، گوشه‌گیری و سرانجام مرگ در اثر ناراحتی‌های تنفسی به پایان می‌رسد. مرگ پس از پنج تا ده سال از بروز علائم اتفاق می‌افتد؛ اما بیماری حدود بیست سال قبل از ظهور علائم آغاز شده ‌است. این بیماری با از دست رفتن سیناپسهای نورونها در برخی مناطق مغز، نکروزه  شدن سلول‌های مغز در مناطق مختلف سیستم عصبی، ایجاد ساختارهای پروتئینی کروی شکلی به نام پلاک‌های پیری (SP) در خارج نورون‌های برخی مناطق مغز و ساختارهای پروتئینی رشته‌های به نام NFT در جسم سلولی نورون‌ها، مشخص می‌شود.

این بیماری علاج‌ناپذیر را اولین بار روانپزشک آلمانی به نام آلویز آلزایمر در سال ۱۹۰۶ میلادی معرفی کرد. امروزه، پنج درصد جمعیت ۶۵ ساله و بالاتر به بیماری آلزایمر متوسط تا شدید مبتلا هستند و این در حالی است که ۱۰ تا ۱۵ درصد سالمندان در همین گروه سنی از بیماری آلزایمر خفیف رنج می‌برند.

تحقیقات اخیر که توسط مرکز پزشکی دانشگاه مونترال در کانادا انجام شده است، در مجله Cell Stem Cell به چاپ رسیده است. این نتایج حاکی از آن است که به دلیل تجمع غیر عادی چربی در مغز بیماران مبتلا به بیماری، سرعت رشد این بیماری افزایش پیدا می کند.

محققان براین باورند که این چربی ها توسط خود مغز در طی روند پیر شدن تولید می شود اما این پروسه در حضور ژن های مربوط به بیماری آلزایمر به شدت تسریع می شود.

منبع

 

No tags for this post.