مراحل تولید آهن در کوره به روایت تصویر

به گزارش خبرگزاری سینا پرس، ذوب‌آهن (انگلیسی: Ironworks) ساختمان یا مکانی است که در آن آهن ذوب شده و محصولات آهن سنگین و فولاد ساخته می‌شوند. این اصطلاح در زبان انگلیسی هم به صورت مفرد هم جمع به کار می‌رود.

ذوب آهن از زمانی که کوره بلند جایگزین روشهای قبلی شد به عنوان نسل بعدی کوره آهن خالص شناخته می‌شود. یک ذوب آهن یکپارچه در قرن نوزدهم معمولاً شامل یک یا چندین کوره دمنده و تعدادی کوره ذوب یا کارخانه ذوب همراه یا بدون انواع دیگری از کارگاه‌های ذوب‌آهن میشد. پس از اختراع فرایندهای اجرایی در یک ذوب‌آهن معمولاً به عنوان استخراج فلز آهنی تشریح می‌شود، اما اصطلاح سایدرژی (siderurgy) نیز گاهی اوقات استفاده می‌شود. این اصطلاح از واژه یونانی کار sideros آهن (Iron) و ارگون (ergon) یا ergos مشتق شده است. اگرچه این اصطلاح در زبان انگلیسی غیر معمول است ولی بیشتر برای انگلیسی‌سازی یک اصطلاح مرتبط مورد استفاده در زبان فرانسوی، اسپانیایی و دیگر زبانهای رومی‌تبار به کار می‌رود.

گدازگری (به انگلیسی: Smelting) روشی از متالورژی استخراجی است، که به فرایند اعمال حرارت به سنگ معدنی با هدف ذوب کردن فلز پایه، اطلاق می‌گردد. از این فرایند برای استخراج فلزات بسیاری همچون نقره، آهن، مس و دیگر فلزات پایه از سنگ معدن استفاده می‌شود. ذوب کردن فلزات در ظرفی بنام بوته انجام می‌شود، بوته ریخته‌گری هر فلزی نسبت به درجه حرارت ذوب شدن آن فلز متفاوت می‌باشد، با استفاده از گرمای زیاد و عامل کاهش دهنده مواد شیمیایی با هدف تجزیه سنگ، تخلیه سایر عناصر به صورت گاز یا سرباره و باقی ماندن فلز پایه انجام می‌شود.

باید توجه داشت اگرچه دو اصطلاح گدازگری (به انگلیسی: Smelting) و ذوب (به انگلیسی: melting) شبیه به هم هستند، اما هر کدام اصطلاح مختلفی هستند و کاربرد و معنای متفاوتی دارند.

گزارش و عکاس: احمدرضا مداح