هنوز به اتفاق نظر منسجمی در باب هنردرمانی نرسیده ایم

به گزارش سیناپرس؛ هنرزبانی جهانی برای برقراری ارتباط عمیق انسان ها با یکدیگر است. به اعتقاد مورخان هنر همواره مسیر نرم تری برای شناختن اقوام و قبیله ها در سراسر تاریخ بشریت بوده و افراد همواره با هنرهایشان در تلاش بوده اند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

چند سالی می شود که واژه هنردرمانی و روش درمان بیماری ها به ویژه بیماری های روحی با هنر در میان روانشناسان و البته هنرمندان جا باز کرده است و امروزه به عنوان یک روش درمانی معین پذیرش شده است.

در این میان با یکی از فعالان در عرصه هنردرمانی درباره اهمیت این روش درمانی به گفتگو نشستیم.

شقایق بالندری، مدیرعامل شرکت آرت بال در گفتگو با سیناپرس درباره اهمیت هنردرمانی در درمان بیماری ‌های روحی گفت: هنردرمانی روشی است که متاسفانه تا کنون در ایران چندان برای درمان بیماری‌های روحی به کار گرفته نشده است. گفتنی است، تنها این روش درمانی در دانشگاه شهید بهشتی برای کنترل اختلال اوتیسم مورد استفاده قرار گرفته است.

وی افزود: ما در آرت بال در تلاش هستیم بتوانیم این روش را در مسیری استاندارد قرار دهیم؛ به همین دلیل در آغاز راه اندازی کسب و کارمان در این حوزه مدت زمان زیادی را به پژوهش اختصاص دادیم تا اطلاعات درخوری را برای شروع استاندارد در یک بستر حرفه‌ای کسب کنیم.

بالندری با اشاره به اختلاف نظرها درباره رویکردهای عملکردی هنردرمانی در کشور و دیگر کشورها از جمله جهان غرب گفت: در کل عقاید و نظراتی که درباره هنردرمانی وجود دارد، متفاوت است و هنوز یک ذهنیت منسجم برای رواج هنردرمانی در کشور ایجاد نشده است. در حقیقت پایه ای ترین مفاهیم این روش در ایران شکل نگرفته است.

به گفته این هنردرمان گر، در کل هم در آمریکا و هم در اروپا به لحاظ آکادمیک در عرصه هنردرمانی تفاوت های زیادی وجود دارد. برای رواج هنردرمانی و به کار گیری آن باید دارای چهارچوب منطقی و معینی بود.

مدیرعامل آرت بال گفت: هنردرمانی در ایران بیشتر به صورت انفرادی عملی می شود و هنوز موسسه یا گروهی وجود ندارد که به طور منسجم به آن بپردازد. ما در مجموعه آرت بال می‌ خواهیم مرکزی برای یکجایی این امر داشته باشیم.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا هنردرمانی را می‌توان به عنوان یک رشته مستقل در نظر گفت یا خیر، گفت: اغلب این اختلاف نظرها در بحث عملکردی است و از آنجایی که در دنیا این یک روش جدیدی است، وجود این نوع اختلاف نظرها طبیعی است. در ایران هنر درمانی یک شاخه بین رشته ای است اما برخی معتقدند که باید به عنوان یک رشته مستقل مدنظر قرار داد و باید تحقیقات زیادی در این باره انجام شود تا به اتفاق نظر میان پژوهشگران و صاحب نظران برسیم.

بالندری گفت: استادان و صاحبنظران در این زمینه در ایران کمی باید منصفانه تر نگاه کنند و به فعالیت تمامی افرادی که در این زمینه اقدامات مهمی انجام می دهند نظر داشته باشند؛

به گفته این فعال در عرصه هنردرمانی، تا پیش از این در دانشگاه تربیت مدرس به فعالیت می‌ پرداختیم که پیشرفت چندانی حاصل نشد خوشبختانه نگاه پارک ملی علوم و فناوری های نرم و صنایع فرهنگی نسبت به هنردرمانی بسیط و واضح است و این امر توانسته کمک شایانی به ما در پیشبرد اهدافمان در هنردرمانی کند.

وی گفت: عضویت در این مجموعه در شناختن از سوی مردم بسیار تاثیر گذار بوده است.

گفتگو:مهتاب دمیرچی