لایه چینی هنری به قدمت تاریخ صفوی

زهرا سادات هاشمی، کارشناسی ارشد هنر اسلامی و هنرمند پتینه کار در گفت و گو با خبرگزاری سیناپرس اصفهان اظهار داشت: در مرمت آثار و ابنیه، گاهی اوقات تکیه گاه ها دچار آسیب شده که نیاز است تزئینات را از روی آن برداشته و پس از بازسازی تکیه گاه در جایگاه اصلی خود قرار بگیرند.

هاشمی اضافه کرد: به دو روش می توان تزئینات را از روی تکیه گاه برداشت که در روش اول با لایه استر و بستر از دیوار جدا می شود و استکو نام دارد.

وی ادامه داد:  در روش دوم به نام استراپو، تزئینات از روی دیوار به پارچه انتقال داده می شود البته از این روش در مواردی استفاده می شود که نیاز به برگرداندن تزئینات به جایگاه اولیه شان نیست.

این کارشناسی ارشد هنر اسلامی عنوان کرد: برای آماده کردن گل لاله چینی، ابتدا یک الی دو روز خاک را خیس می کنیم و سپس شروع یه صاف کردن آن می کنیم.

وی افزود: در مرحله بعدی مقداری چسب چوب به مواد لایه چینی اضافه کرده و خوب مخلوط می کنیم و پس با توجه به اینکه یکسری حباب بر روی ظرف ایجاد شده، چند تکه پنبه به مواد اولیه اضافه می کنیم تا این حباب ها از بین بروند تا گل لایه چینی یک دست شود.

هاشمی یادآور شد: ماده اصلی این نوع تزئین چسب حیوانی (سریشم) و خاک سرخ است که هنرمندان صفی نیز هر زمان می خواسته اند از تزئینات رنگ طلایی استفاده کنند ابتدا با همین روش اقدام به لایه چینی می کرده و سپس از ورقه طلا برای تزئین استفاده می کردند.

وی اضافه کرد: لایه چینی طلا در صفویه به دو روش طلا چسبان و طلاکاری انجام می شده است که در روش اول ابتدا قطعات طلا را به شکل ورقه آماده و آغشته به روغن کمان فراهم کرده و تزئیات مورد نظر را انجام می دادند.

این کارشناسی ارشد هنر اسلامی: در روش طلاکاری، پودر طلا را با صمغ عربی مخلوط کرده و با استفاده از قلم مو به لایه چینی اقدام می کردند. امروزه نیز ورق های مسیو پودر طلا برای استفاده هنرمندان علاقه به هنر لایه چینی موجود است.

گزارش: امیر امین الرعایا