تلویزیون، فرصت گفتمان جهانی

دکتر بشیر خالقی پور، دکترای ارتباطات در گفتگو با خبرگزاری سیناپرس اصفهان، اظهار داشت: تلویزیون از دل یک یا چند گفتمان ایجادشده است و این گفتمان ها بر روی یکدیگر اثر می گذارند، طبق نظر هایدگر تلویزیون در عصری توسعه یافته است که مشخصه اصلی این اثر انقباض فاصله هاست. به طور مثال هواپیما اختراع شده است تا فاصله های زمانی و مکانی را از بین ببرد.

خالقی پور اضافه کرد: تلویزیون بر این نظر سوال انگیز متکی است که باید در همه جا به هر چیزی که اتفاق می افتد آگاهی پیدا کرد.

وی ادامه داد: این رسانه جمعی در اصل شکلی مختص به خود از تفکر و تجربه است که با عنایت به آن نه تنها جنبه فنی فراموش نمی شود بلکه بر آن نیز تأکید و تمرکز دارد. 

این استاد دانشگاه یادآور شد: تلویزیون ادراک جهان را برای آدمی مهیا می سازد به همین دلیل در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز به آن توجه شده و اصل 175 به آن پرداخته است همچنین از این رسانه به عنوان یک دانشگاه عمومی که می تواند باعث تزکیه نفس و شتاب دهنده فضایل اخلاقی انقلاب اسلامی به سراسر جهان باشد نام برده اند.

وی اضافه کرد: در دیگر جوامع نیز تلویزیون اگرچه در ابتدا به آن به دیدگاه تجاری نگاه می کردند اما به تدریج به اعتقاد مک لوهان نظریه پرداز حوزه رسانه و ارتباطات، این رسانه به دنبال اسطوره سازی و تاریخ سازی برای شخصیت هایی برآمد، در حالی که ممکن است افراد قهرمان در فیلم هایی که نشان داده می شوند در واقعیت، زندگی معمولی داشته باشند بنابراین تلویزیون از این طریق به دنبال القای نظر صاحبان قدرت در استعمار جدید و استکبار نوین جهانی است.

خالقی پور عنوان کرد: در جایگاهی دیگر نیز تلویزیون خود را به عنوان رسانه ای اثر بخش در عرصه اطلاع رسانی مطرح کرده و قدرت این رسانه در بمباران های خبری و در تحلیل و پیوند دادن وقایع قابل تکرار در جهان امروز غیرقابل انکار است، این امر از دیدگاه نظریه پردازان خود امری فلسفی تلقی می شود.

وی در پایان گفت: هنگامی که از فلسفه تلویزیون سخن گفته می شود در واقع این نوع فلسفه با تصویر پیوند خورده است. شاید در بدو امر، تلویزیون یا در اصطلاح همان جعبه جادو، صرفاً وسیله ای به شمار آید که فردی در گوشه ای از جهان در لحظه به مشاهده رخدادهایی می پردازد که در سویی دیگر رخ می دهند اما موضوع به همین جا خلاصه نمی شود چرا که تماشاگر، جهان را از دریچه تلویزیون تجربه می کند. تلویزیون ادراک و ارتباط را سازماندهی می کند و همراه هر دو یا در حین آن ها فرایند تفکر را نیز ساماندهی می بخشد.

گزارش: امیر امین الرعایا