کشف یک فسیل پرنده پس از یک قرن
به گزارش سیناپرس اردبیل، بیش از 100 سال پیش، یک خزنده فسیلی کوچک تریاس برای اولین بار در شمال شرقی اسکاتلند کشف شد. اکنون، یک تجزیه و تحلیل جدید نشان داده است که این حیوان یکی از بستگان نزدیک گونه‌هایی است که به پتروسور تبدیل شده اند.
این تحقیق توسط تیمی از دانشمندان به سرپرستی دکتر دیوید فوفا، پژوهشگر در موزه‌های ملی اسکاتلند و هم‌اکنون محقق دانشگاه بیرمنگام انجام شد. این تیم از توموگرافی کامپیوتری (CT) برای ارائه اولین بازسازی دقیق کل اسکلت Scleromochlus taylori استفاده کردند. نتایج جزئیات آناتومیکی جدیدی را نشان می‌دهد که به طور قطعی آن را به عنوان یک خویشاوند نزدیک پتروسور شناسایی می‌کند. این فسیل در گروهی به نام Pterosauromorpha قرار می گیرد که شامل یک گروه منقرض شده از خزندگان به نام lagerpetids همراه با پتروسورها است.
این یافته جدید بحث یک قرن پیش را حل می کند. فسیل Scleromochlus در یک بلوک ماسه سنگی به خوبی حفظ شده است، که مطالعه با جزئیات کافی برای شناسایی درست ویژگی های تشریحی آن را دشوار کرده است. این فسیل یکی از گروه‌هایی است که به خزندگان معروف هستند و شامل نمونه‌های تریاس و پرمین است که در ماسه‌سنگ منطقه مورای در شمال شرقی اسکاتلند در اطراف شهر الگین یافت شده‌اند.
این نمونه‌ها بیشتر در مجموعه‌های موزه‌های ملی اسکاتلند، موزه الگین و موزه تاریخ طبیعی نگهداری می‌شوند. دیدن و درک حیوانی که 230 میلیون سال پیش می زیسته و رابطه آن با اولین حیوانات بسیار شگفت انگیزاست.
پروفسور پل بارت در موزه تاریخ طبیعی گفت: «خزندگان الگین به عنوان اسکلت های بکر و کاملی که اغلب در نمایشگاه های موزه می بینیم حفظ نمی شوند. آنها عمدتاً توسط قالب‌های طبیعی استخوان خود در ماسه سنگ نشان داده می‌شوند و تا همین اواخر تنها راه مطالعه آنها استفاده از موم یا لاتکس برای پر کردن این قالب‌ها و ساختن قالب‌هایی از استخوان‌هایی بود که زمانی آنها را اشغال می‌کرد». با این حال، استفاده از سی‌تی‌اسکن تحولی در مطالعه این نمونه‌های دشوار ایجاد کرده است و ما را قادر می‌سازد تا بازسازی‌های بسیار دقیق‌تر و مفیدتری از این حیوانات از گذشته تولید کنیم.
پروفسور استرلینگ گفت: «پتروسورها اولین مهره‌دارانی بودند که پروازهای پرقدرت را تکامل دادند و برای نزدیک به دو قرن، نزدیک‌ترین خویشاوندان آنها را نمی‌شناختیم. اکنون می‌توانیم تاریخ تکاملی آنها را با کشف خویشاوندان نزدیک پر کنیم که دانش ما را در مورد نحوه زندگی و محل تولدشان افزایش می‌دهند».
منبع:biology news
مترجم: پریناز نصرتی
