آیا پیوند اندام‌های حیوانی به انسان گامی نو در تحول علم پزشکی است؟
به گزارش سیناپرس اردبیل، تیمی که کلیه‌های خوک را به انسان پیوند زدند اذعان کردند که کلیه خوک‌ها از نظر ژنتیکی برای داشتن سیستم ایمنی انسان اصلاح شده بودند و هنگام پیوند به دو بیمار که به تازگی مرده بودند، با موفقیت کار کردند. اگرچه به نظر می‌رسید اندام‌ها کار می‌کنند، برخی از محققان این آزمایش را زیر سوال بردند و استدلال کردند که آزمایش‌های بالینی در افراد زنده تنها راه برای یافتن اینکه آیا پیوند از خوک‌ها می‌تواند به کاهش کمبود اندام‌های انسانی در دسترس برای افرادی که به آنها نیاز دارند کمک نماید، یا نه.
همچنین محققان با موفقیت زیادی اندام خوک را به پستانداران غیرانسان پیوند زدند: یک بابون بیش از دو سال با قلب خوک اصلاح شده ژنتیکی زندگی کرد. رابرت مونتگومری، جراح پیوند در دانشگاه نیویورک می گوید: «سیستم ایمنی و متابولیک بابون ها با انسان ها متفاوت است و برخی از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که به طور معمول در پیوند اعضای بدن انسان استفاده می شود، در پستانداران غیرانسان کار نمی کند».
مونتگومری و همکارانش در آزمایش‌های پیوند خود، که در سپتامبر و نوامبر 2021 انجام دادند، از خوک‌هایی استفاده کردند که از نظر ژنتیکی فاقد ژن پروتئینی به نام آلفا-گالاکتوزیل ترانسفراز بودند. نسخه خوک ذکر شده سیستم ایمنی انسان را تحریک می کند تا پیوندهای خارجی (ارگان های منتقل شده از گونه های مختلف) را رد کند. با هر کلیه ای که محققان پیوند زدند، تیموس خوک را نیز پیوند زدند (عضوی که سلول های ایمنی تولید می کند و به بدن در پذیرش اندام های خارجی کمک می کند). آنها این آزمایش را روی دو نفر امتحان کردند که یک تا دو روز قبل به دلیل نداشتن عملکرد مغز، بدون شک مرده اعلام شده بودند. محققان کلیه‌های خود بیمار را خارج نکردند، بلکه کلیه‌های خوک را روی رگ‌ها و شریان‌هایی که خون را به پاهای گیرنده و از آنها می‌برد، پیوند زدند. آنها سپس عملکرد کلیه‌ها و پاسخ‌های ایمنی بیماران را به مدت 54 ساعت کنترل کردند. در مقاله ای که در 19 می در مجله پزشکی نیوانگلند منتشر شد، محققان اذعان کردند که بیماران هیچ واکنش ایمنی فوری به اندام ها نشان ندادند. مقدار ادراری که گیرندگان تولید کردند پس از پیوند افزایش یافت که نشان می‌دهد کلیه‌های خوک طبق خواسته کار می‌کردند.
تغییرات ژنتیکی
علیرغم موارد ذکر شده، تحقیقات نشان می دهد که اصلاح سه یا چند ژن به سیستم ایمنی انسان کمک می کند تا ارگان مورد نظر را بپذیرد. علاوه بر این، تشخیص اینکه آیا کلیه‌های خوک واقعا کار می‌کردند یا اینکه آیا ادرار و کراتینین واقعاً از کلیه‌های خود بیماران می‌آمد، دشوار است. پیج پورت، جراح پیوند در دانشگاه آلاباما در بیرمنگام می گوید: «شما نمی توانید نتایج را تفسیر کنید». پس از آزمایش اینکه آیا آنتی‌بادی‌های بیمار به اندام خوک حمله می‌کنند، دو کلیه از خوک با 10 تغییر ژنتیکی پیوند زدند و بیمار مرده را به مدت 74 ساعت تحت نظر داشتند. در این آزمایش واکنش ایمنی کمی در برابر اندام‌ها مشاهده کرد. اما اگرچه کلیه‌های خوک مقداری ادرار تولید می‌کنند، کراتینین را پردازش نمی‌کنند و این نشان می‌دهد که آنها به درستی کار نمی‌کنند. محققان گمان می کنند که دلیل این امر این بود که سیستم متابولیک بیمار در حال خاموش شدن بود زیرا او به مدت پنج روز مرده بود.
بعضی سؤالات بی‌پاسخ است. به عنوان مثال آیا سیستم ایمنی انسان ماه‌ها بعد به عضو حمله خواهد کرد و آیا این اندام به عملکرد خود ادامه می‌دهد یا خیر. یکی از محققان اعلام میکند که من شخصاً فکر نمی‌کنم از انجام مطالعات بر روی بیماران مرگ مغزی داده‌های قطعی به دست آوریم. مونتگومری و پورت می گویند که ممکن است از نظر پزشکی تمدید آزمایش امکان پذیر باشد، زیرا برخی از بیماران می توانند ماه ها پس از اعلام مرگ مغزی زنده بمانند.
پیوند قلب
تا حدودی به دلیل چنین محدودیت‌هایی، زمان شروع پیوند اعضای حیوانات به انسان‌های زنده فرا رسیده است، چیزی که تا حدی موفقیت‌آمیز بوده است. در ژانویه، محققان دانشگاه مریلند مجوز ویژه ای از سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) دریافت کردند تا اولین پیوند اضطراری قلب خوک اصلاح شده ژنتیکی را به مردی انجام دهند که مطمئناً در غیر این صورت خواهد مرد. این مرد دو ماه بعد فوت کرد. در یک وبینار در 20 آوریل که توسط انجمن پیوند آمریکا برگزار شد، محققان این مطالعه گفتند که آنها فکر می‌کردند که او بر اثر یک ویروس حیوانی که برای انسان بی‌ضرر است، اما باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن او عضو را پس بزند، مرده است. عفونت در خوک زنده تشخیص داده نشده و این موضوع ناشناخته باقی مانده است که آیا سایر ویروس های نهفته حیوانی ممکن است مدت ها پس از انجام پیوند روی انسان تأثیر بگذارند یا خیر. او می‌گوید: «تا زمانی که بیمارانی نداشته باشیم که بتوانیم ماه‌ها یا سال‌ها آن را دنبال کنیم، نمی‌توانیم پاسخ دهیم».
یکی از محققین می‌گوید: «کلیه اندام ایده‌آلی برای شروع است، زیرا برخلاف قلب، در صورت بروز مشکلات می‌توان آن را برداشت و بیمار را تحت دیالیز قرار داد این کار باید با احتیاط انجام شود».
منبع :nature.come
مترجم : پریناز نصرتی
