میکروپلاستیک ها محل تجمع ویروس ها است

به گزارش سیناپرس، پژوهشگران استرالیایی در مطالعات جدید خود دریافتند: میکروپلاستیک ها می توانند پناهگاه مناسبی برای تجمع ویروس ها باشند.

دکتر جی لو، یکی از پژوهشگران ارشد این تیم تحقیقاتی در رابطه با موضوع فوق گفت:‌ این مطالعه زمانی شروع شد کهما به بررسی فاضلاب با هدف شناسایی موارد کرونا پرداختیم.

پروفسور ژیانهو گوا از دیگر پژوهشگران این تیم در تکمیل توضیحات همکارش افزود:‌ ما اغلب در مورد آسیب های انسانی و زیست محیطی ناشی از میکروپلاستیک ها در آب می شنویم، اما اطلاعات کمی در مورد اینکه آیا ذرات میکرو پلاستیکی می توانند حامل ویروس باشند یا خیر وجود دارد.

ما طی مطالعات خود دریافتیم: ویروس ‌ها می ‌توانند روی میکروپلاستیک‌ ها کرده و این جزایر کوچک عفونت ‌پذیری آن ‌ها را طولانی ‌تر کنند. به زبان ساده تر، یافته فوق به این معنی است که خطر انتقال ویروس در سراسر آبراه ‌ها و محیط‌ زیست وجود دارد.

محققان در این مطالعه از باکتریوفاژ E. coli استفاده کردند، ویروسی که در خود باکتری عفونی و تکثیر می شود و برای انسان مضر نیست.

پروفسور ژیانهو گوا همچنین اعلام کرد: با آزمایش ذرات پلی استایرن در اندازه‌های مختلف، متوجه شدیم که بیش از ۹۸ درصد از ویروسی که شناسایی می‌ کنیم روی میکروپلاستیک یافت می ‌شود و بیش از نیمی از ویروس ‌ها هنوز تا ۱۰ روز بعد از شناسایی، روی میکروپلاستیک ها زنده هستند. این بازه زمانی بسیار بیشتر از مدتی است که ذرات ویروس در هوای آزاد قادر به بقا هستند.

به گزارش سیناپرس، اعضای این تیم همچنین آزمایش کردند که چگونه قرار گرفتن در معرض نور خورشید و اندازه میکروپلاستیک ها به طولانی شدن بقای ویروس کمک کرده و همچنین مشخص شد که هر چه آسیب محیطی روی میکروپلاستیک بیشتر باشد، احتمال انتقال ویروس بیشتر است. از آنجایی که میکروپلاستیک‌ ها به طور بالقوه می ‌توانند ویروس‌ های کشنده را جمع کرده و از طریق آبراه‌ ها حرکت کنند، خوردن غذاهای دریایی که از مناطق دارای آلودگی میکروپلاستیک‌ ها صید می‌شوند، ممکن است خطرناک باشد.

پیش از این محققان دانشگاه نیوکاسل و دانشگاه فلیندرز به بررسی این مساله پرداختند که چگونه میلیون ‌ها ذره میکروپلاستیک به طور بالقوه در حین پخت و پز و در هنگام شستشو از بستر خود جدا شده و به ظروف می چسبند.

محققان همچنین دریافتند : تنها یک ترک سطحی روی یک تابه با پوشش تفلون می‌تواند حدود ۹۱۰۰ ذره پلاستیکی را آزاد کند.

به گزارش سیناپرس، دکتر چنگ فانگ از دانشگاه نیوکاسل در این رابطه گفت: مواد پوشش نچسب تفلون به طور کلی یکی از اعضای خانواده PFAS هستند. با توجه به این واقعیت که PFAS یک نگرانی بزرگ بهداشتی محسوب می شود، این ریزذرات تفلون در مواد غذایی ما ممکن است یک نگرانی برای سلامتی بوده و به همین دلیل نیاز به بررسی دارد زیرا ما اطلاعات زیادی در مورد این آلاینده‌های در حال ظهور نداریم.

شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی  Water Research منتشر شده است.

مترجم: رضوان خندان
 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا