کمبود خواب بر سلول های بنیادی ایمنی اثر می گذارد

به گزارش سیناپرس، طبق مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشکده پزشکی ایکان در کوه سینا انجام شد، کمبود خواب مداوم می تواند بر سلول های ایمنی، تأثیر منفی بگذارد و متعاقبا منجر به اختلالات التهابی و بیماری های قلبی عروقی شود.

این تحقیق، اولین مطالعه ای است که نشان می ‌دهد خواب، ساختار DNA درون سلول ‌های بنیادی ایمنی که گلبول ‌های سفید خون را تولید می‌کنند، تغییر می دهد. این موضوع، می ‌تواند تاثیری طولانی مدت بر بدن بگذارد و به بیماری های التهابی کمک کند. سلول های ایمنی وظیفه دارند با عفونت مبارزه کنند، اما اگر تعداد این سلول ها خیلی زیاد شود، بیش از حد واکنش نشان داده و باعث التهاب می شوند.

محققان توضیح داده اند: این مطالعه به شناسایی مکانیسم ‌های بیولوژیکی می پردازد که ارتباط خواب و سلامت ایمنی را در درازمدت مشخص می کنند.

یافته های ما نشان می‌ دهد: اختلال خواب در انسان ‌ها و موش ‌ها، تأثیر عمیقی بر برنامه ‌ریزی سلول ‌های ایمنی و سرعت تولید آن‌ ها دارد و باعث می ‌شود که این سلول ها اثرات محافظتی خود را از دست بدهند و در واقع عفونت ‌ها را وخیم تر کنند.

پژوهشگران اضافه کرده اند، یکی دیگر از مشاهدات کلیدی مطالعات ما این است که خواب التهاب را کاهش می ‌دهد و برعکس، ایجاد وقفه در خواب باعث افزایش التهاب می ‌شود.به گزارش سیناپرس، کشف ما بر اهمیت خواب مداوم هفت تا هشت ساعت در روز برای بزرگسالان به منظور پیشگیری از التهاب و بیماری، به ‌ویژه در کسانی که شرایط پزشکی زمینه ‌ای دارند، تأکید می ‌کند.

تیم تحقیقاتی، 14 بزرگسال سالم، که به طور منظم هشت ساعت در شب می خوابیدند، را مورد بررسی قرار دادند و سلول های ایمنی آن ها را تجزیه و تحلیل کردند. سپس، همان گروه از بزرگسالان مدت زمان خواب شبانه خود را، 90 دقیقه به مدت شش هفته کاهش دادند و خون و سلول های ایمنی آن ها،  مجدداً توسط پژوهشگران بررسی شد.

در پایان مطالعه، محققان پس از بررسی و مقایسه نمونه ‌های خون و سلول ‌های ایمنی، تغییرات قابل ‌توجهی را در تعداد سلول ‌های ایمنی تمام شرکت ‌کنندگان و ساختار DNA آن ها، مشاهده کردند.به گزارش سیناپرس، پس از شش هفته محدودیت خواب، تعداد سلول های ایمنی شرکت کنندگان افزایش یافته بود.

محققان، خواب را در مدل های موش نیز مطالعه کردند. به طوری که گروه ‌هایی از موش‌ ها بدون مزاحمت خوابیدند و در گروه دیگری، خواب موش ها با وقفه، همراه بود. سپس، موش ‌هایی که خواب آن ها با وقفه های طولانی همراه بود، به مدت ده هفته، بدون‌ وقفه خوابیدند.

محققان، سلول‌ های بنیادی ایمنی و سلول ‌های ایمنی موش ها را مورد بررسی قرار دادند و در پایان آزمایش با هم مقایسه کردند.

نتایج مشاهده شده در موش ها، با نتایج به دست آمده از انسان ها سازگار بود. محققان نشان دادند که همه موش ‌هایی که خواب ناکافی داشتند، تغییرات قابل ‌توجهی در سلول ‌های بنیادی ایمنی خود نشان دادند و تعداد سلول ‌های ایمنی آن ها افزایش ‌یافته بود.

محققان همچنین شواهدی از سیم ‌کشی و برنامه‌ ریزی مجدد این سلول ها را در موش ها مشاهده کردند. یک یافته قابل توجه از گروه موش ها، این بود که حتی پس از بهبودی خواب، سلول های بنیادی ایمنی، ساختار سیم کشی جدید را حفظ کردند و به تولید گلبول های سفید اضافی ادامه دادند.

دانشمندان اظهار داشته اند: یافته‌ های ما نشان می‌ دهد که بازیابی خواب نمی ‌تواند به طور کامل اثرات خواب بی ‌کیفیت را معکوس کند. ما می توانیم اثر مولکولی خواب ناکافی را در سلول های بنیادی ایمنی، حتی پس از هفته ها خواب بهبود یافته، تشخیص دهیم. این اثر مولکولی می ‌تواند باعث شود سلول ‌ها به روش ‌های نامناسبی واکنش نشان دهند.

به گزارش سیناپرس، نتایج تحقیقاتی در مجله Journal of Experimental Medicine منتشر شده اند.

ترجمه: سنا دلفیه

 

No tags for this post.