چگونه ساعت داخلی بدن باعث بهبودی پس از آسیب های مغزی می شود؟

به گزارش سیناپرس، نتایج یک مطالعه جدید نشان می دهد که توانایی مغز آسیب دیده برای بهبودی ممکن است به زمان و ساعت شبانه روز بستگی داشته باشد.

این مطالعه نشان داد که نوعی از سلول‌های مغزی که قادر به تجدید و بازسازی خود هستند، توسط ریتم‌ های شبانه‌ روزی تنظیم می ‌شوند. یافته های فوق، بینش بیشتری در مورد اینکه چگونه ساعت داخلی بدن ممکن است باعث بهبودی پس از آسیب‌ های مغزی شود، ارائه می‌ دهد.

محققان بیمارستان ملی کودکان در واشنگتن دی سی در این رابطه گفتند که آنها پیش بینی می کنند این یافته ها منجر به انجام مطاعات علمی بیشتری در مورد راه های جدید درمان آسیب های مغزی تروماتیک شود.

بر اساس آمارهای رسمی، چنین صدماتی سالانه میلیون ها نفر را تحت تأثیر قرار می دهد، اما این دسته از آسیب های سیستم اعصاب، تنها با مراقبت های حمایتی و توانبخشی مدیریت می شود زیرا هیچ گزینه درمانی هدفمند دارویی برای آسیب مغزی در دسترس نیست.

این یافته ها همچنین بر اهمیت رسیدگی به اختلالات شبانه روزی برای کمک به بهبودی مغزهای آسیب دیده تاکید می کند. به گفته محققان، بسیاری از سلول ‌های بدن از یک ریتم ۲۴ ساعته پیروی می ‌کنند که توسط ژن ‌ها تنظیم می ‌شود.

اعضای این تیم مطالعاتی دریافتند که نوع نسبتاً تازه کشف ‌شده‌ ای از سلول‌ های مغز – معروف به NG2  گلیا یا سلول ‌های پیش ‌ساز اولیگودندروسیت  نیز از ریتم شبانه روزی پیروی می کند.

به گزارش سیناپرس، به گفته دانشمندان، این نوع سلول یکی از معدود سلول هایی است که به طور مداوم در طول عمر خود تجدید شده و این روند به ویژه در هفته اول پس از آسیب های مغزی ایجاد می شود. 

دکتر تری دین، محقق ارشد این مطالعه و  متخصص مراقبت های ویژه در National Children's National، در رابطه با موضوع فوق گفت: ما شواهدی برای نقش این مسیر مولکولی شناخته شده و ساعت شبانه روزی مولکولی  در تنظیم توانایی تکثیر  NG2- گلیا چه در حالت استراحت و چه در شرایط پس از آسیب یافتیم.

به گزارش سیناپرس،  برای محققان ضروری است که بدانند تجدید سلول با زمان و ساعت شبانه روز هماهنگ است. با این دانش، ما می‌ توانیم فرآیند بهبود ژنتیکی بدن را عمیق ‌تر کنیم تا بفهمیم سلول ‌ها چگونه خود را تنظیم و بازسازی می ‌کنند.

شرح کامل این پژوهش روز گذشته در مجله تخصصی eNeuro منتشر شد.

مترجم: مولود یوسفی
 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا