ساخت شاسی های جدید برای قطارهای آینده
به گزارش سیناپرس، رهبر این پروژه آندریاس هکمن (Andreas Heckmann) از مؤسسه دینامیک و کنترل سیستم DLR می گوید، این رویکرد مزایای قابل توجه و گسترده ای را ارائه می دهد که این امر می تواند قطارها را ساکت تر و کارآمدتر کرده و با ساییدگی و پارگی کمتر در چرخ ها و ریل ها همراه باشد. همچنین ساختار و مواد استفاده شده در این شاسی با تکنولوژی بالا بهینه سازی شده است تا موتورهای محرک تا حد امکان سبک شوند.
همچنین کاهش وزن مصرف انرژی را پایین آورده و ظرفیت بار بیشتری را امکان پذیر می کند. درضمن دامنه جدیدی در ساخت و طراحی داخلی قطار ارائه می دهد.
به گفته کارشناسان، در بخش ریلی، به طور سنتی از قاب های بوژی با دو چرخ برای زیر کابین قطار در زیر بدنه واگن استفاده می شود.
بوژی می تواند نسبت به بدنه واگن ریلی حرکت کند و خود را در امتداد منحنی های مسیر تراز کند. به لطف مشخصات چرخ ها و محورهای آنها، چرخها در جایی که باید باقی می مانند، زیرا به طور خودکار خود را با وسط مسیر هماهنگ می کنند.
با این حال، بوژی ها بزرگ و سنگین هستند و آنها را به عاملی حیاتی در طراحی قطار تبدیل می کند. بوژی کلاسیک چالشی را به وجود می آورد، به ویژه در مورد واگن های دو طبقه، زیرا مسافران باید از پله های شاسی در سطح پایین بالا بروند.
به گزارش سیناپرس، اما با یک بدنه که کاملاً بالای چرخ ها قرار دارد، قطار دو طبقه بسیار بلند خواهد بود و نمی توانست روی زیرساخت های ریلی موجود حرکت کند و از تونلهای امروزی عبور کند.
با این وجود، قطارهای دو طبقه دارای مزیت آشکاری هستند که بیشترین استفاده را از زیرساخت های موجود و ظرفیت مسیر دارند، زیرا امکان حمل و نقل افراد و کالاهای بیشتری را فراهم می کنند.
قبل از اینکه بتوان از مزایای مفهوم شاسی نسل بعدی قطارها در عمل استفاده کرد، این فناوری هنوز چند مشکل دارد که باید بر آن غلبه کرد. یکی از بزرگترین مشکلات فناوری های کنترل است چراکه اگر قطار سریع السیر نسل بعدی را با ۲۰۰ متر طول و ۱۰ واگن در نظر بگیریم، دو واگن انتهایی هر کدام ۸ چرخ خواهند داشت، در حالی که هشت واگن وسط هر کدام چهار چرخ دارند. با این محاسبات ما در مجموع ۴۸ چرخ داریم که همه آنها باید به صورت جداگانه کنترل و تنظیم شوند.
هر جفت چرخ، متشکل از یک چرخ چپ و راست است که دارای کامپیوتر کنترلی در بدنه قطار و سیستم حسگر مخصوص به خود است. به عبارت دیگر، این سیستم کاملا هوشمند است.
موقعیت جفت چرخ در کانال مسیر باید دائماً نظارت و کنترل شود. هکمن می گوید: این هم یک چالش تکنولوژیکی و هم یک فرصت جدید هیجان انگیز است. برای اولین بار، ما می توانیم دقیقاً تعیین کنیم که چرخ روی ریل کجا می چرخد و بنابراین کجا باید یا ممکن است شروع به فرسودگی کند.
به گزارش سیناپرس، دقت این اندازه گیری ها بین یک دهم تا نیم میلی متر خواهد بود. این امر می تواند به جفت چرخ ها اجازه دهد تا در آینده برای مدت طولانی تری کار کنند، زیرا ما فرآیند سایش را کنترل کرده و می توانیم تعمیر و نگهداری را به طور موثرتری برنامه ریزی کنیم.
او می افزاید:همچنین حسگرهای روی برد به طور مداوم کار می کنند و بنابراین امکان به دست آوردن اطلاعات در مورد وضعیت مسیرها را فراهم می کنند که می تواند برای نظارت و نگهداری شبکه مسیر مورد استفاده قرار گیرد.
به گزارش سیناپرس، این شاسی نسل جدید و زیرساخت تحقیقاتی آن برای اولین بار در نمایشگاه InnoTrans که از ۲۰ تا ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۲ مصادف با ۲۹ شهریور تا ۱ مهر ۱۴۰۱ در برلین برگزار می شود، به عموم مردم ارائه خواهد شد.
مترجم: کاظم فلاحی پناه
منبع: dlr