بررسی شیوع آبله میمون با نظارت بر فاضلاب
به گزارش سیناپرس، پژوهشگران با این اقدام نشان می دهند که چگونه این روش که به طور گسترده برای نظارت بر انتقال ویروس کرونا استفاده شد، می تواند برای آبله میمون بهینه شود.
به گفته کارشناسان، ویروس آبله میمون مانند ویروس کرونا می تواند از طریق مدفوع، ادرار و بزاق از افراد آلوده دفع شود. اخیراً محققان دی ان ای آن را در فاضلاب و با استفاده از روش های واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) شناسایی کرده اند.
بنابراین، کایل بیبی (Kyle Bibby) و ویلیام چن (William Chen) می خواستند امکان سنجی این تکنیک را برای تشخیص دی ان ای ویروسی آبله میمون در سناریوهای مختلف فاضلاب ارزیابی کنند.
محققان اطلاعاتی را از مطالعات علمی قبلی در مورد ریزش دی ان ای ویروسی آبله میمون از بزاق، مدفوع و ادرار در جریان های فاضلاب جمع آوری کردند.
محققان این داده ها را در ترکیب با مصرف روزانه آب مردم تجزیه و تحلیل کرده و به این نتیجه رسیدند که افراد آلوده می توانند روزانه از ۱۳ هزار تا ۲۰۸ میلیارد نسخه ژنومی را به فاضلاب بریزند که بیشتر این مقدار از مدفوع است.
این نتایج نشان داد که یک آزمایش PCR منفرد که در پایین ترین سطح حساسیت یا ۱۰ نسخه ژنومی در هر لیتر فاضلاب انجام می شود، از نظر تئوری می تواند هفت مورد از ۱۰۰ هزار نفر را در میانگین تصفیه خانه های فاضلاب شناسایی کند. به علاوه، سنجش های تکراری احتمالاً می توانند حتی نرخ عفونت کمتری را شناسایی کنند.
سپس، تیم پژوهشی یک استراتژی مبتنی بر کامپیوتر را برای تعیین تعداد سنجش های PCR که باید برای نمونه های فاضلاب جمع آوری شده بسته به میزان مورد انتظار آبله میمون و سطح حساسیت مورد نظر، توسعه دادند. برای ایالات متحده، با میانگین نرخ هر نمونه به ۸ آزمایش تکراری با استفاده از سطح حساسیت نسبتاً بالا برای تشخیص صحیح آبله میمون در فاضلاب نیاز دارد، در حالی که تنها با حداکثر میزان مورد مشکوک چهار تکرار در سطح حساسیت کمتر مورد نیاز است.
از اواسط ژوئیه، احتمال ابتلا به این بیماری افزایش یافته است، بنابراین محققان پیش بینی می کنند که تعداد کمتری از تکرارها می تواند در حال حاضر در ایالات متحده اجرا شود، اگرچه اطلاعات کافی در مورد ریختن DNA آبله میمون از انسان و فاضلاب پایدار آن وجود ندارد.
به گزارش سیناپرس، در پایان محققان می گویند که مدل کامپیوتری آنها هنوز هم می تواند یک چارچوب مفید برای توسعه برنامه های نظارت قوی جامعه باشد.
شرح کامل این پژوهش و یافته های آن در آخرین شماره مجله تخصصیACS's Environmental Science & Technology منتشر شده است.
مترجم: سامیه خسروی زاده
