نکات مهمی که در طراحی خانه هایمان فراموش می کنیم
به گزارش سیناپرس، یک نگاه اجمالی به شهرهای کشورمان نشان می دهد که در طراحی شهرها و خانه های موجود در آن، نیازهای بسیاری از افراد مانند افراد کهنسال، افراد معلول، نابینا و … نادیده گرفته شده است.
خانه و خیابان های شهر متعلق به مجموعه بزرگی از موجودات زنده از جمله انسان ها، حیوانات و گیاهان است که در ترکیب متعادل با یکدیگر می توانند نتیجه مطلوب را ارائه کنند.
نباید فراموش کرد که میانگین سنی در بسیاری از جوامع جهان از جمله ایران در حال افزایش یا به عبارتی پیر شدن است و این موضوع باید در تمام برنامه ریزی های زندگی مان لحاظ شود.
از منظر روان شناختی هر چه سنمان بالاتر رود نیاز بیشتری به استقلال و داشتن فضائی شخصی داریم. نخستین فضای در دسترس هر فرد را می توان محل زندگی وی نامید. مکانی که آشیانه و محل سپری کردن روزها و شب ها و مامن آرامش و سرپناه خانواده است.
باید به این نکته توجه داشت که ساختار خانه می تواند بر روحیات و خلقیات تک تک اعضای آن تاثیر گذار بوده و اثرات مثبت منفی فراوانی در بر داشته باشد . برای این منظور باید تا جائی که امکان دارد مقوله ساخت و طراحی داخلی منزل را جدی گرفته و به همه موضوعات مرتبط با آن از قبیل اندازه فضاها ، قابلیت های کاربری هر فضا و نمای ظاهری اهمیت داد .
بهتر است بخش هائی از خانه دارای حالت مجزا باشد تا حداکثر خلوت و تمرکز را بتوانید در آن جا داشته باشید . به گزارش سیناپرس، متاسفانه بنا به دلایل مختلفی از قبیل کمبود فضاهای شهری و گران بودن مصالح و …. معماری سنتی ایرانی که در آن اصل اندرونی – بیرونی رعایت می شد دیگر امکان اجرا در عمل را ندارد و به همین روی بهتر است در طراحی خانه های خود به گونه ای عمل نمائید که به وسیله عواملی مانند پله ها در خانه های دوبلکس ، یا طراحی نقشه به صورتی که اتاق ها در منطقه ای خارج از دید اتاق پذیرائی و نشینمن باشد به برخی فضاها مانند اتاق ها کاربری خصوصی تری بدهید، البته پیش از اجرائی کردن این طرح، خانواده خود را از نظر وجود کودکان ، سالمندان یا افراد معلول که در بالا و پائین رفتن از پله ها مشکل دارند بررسی کنید.
طراحی خانه باید به گونه ای باشد که تمامی اعضای خانواده در آن احساس حداکثر آرامش و راحتی را داشته باشند . به گزارش سیناپرس، برخی از نکاتی که برای طراحی و تغییر دکور منزل می توانید به کار ببندید عبارتند از:
- تعبیه حداقل یک ورودی بدون پله: در هر خانه یا مجتمع آپارتمانی باید دستکم یک راه ورودی به صورت سطح شیب دار و بدون پله برای تردد ویلچیر معلولین، کالسکه نوزادان ، افراد مسن و و یا عبور سبد خرید طراحی شود . محل این ورودی بستگی مستقیم به فضائی دارد که در اختیار شماست و لزومی ندارد که حتما ورودی اصلی به شمار رفته و حتی می تواند از داخل پارکینگ تعبیه شود .
- تقسیم بندی مناسب فضاها : اگر خانه تان را به حالت دوبلکس طراحی می کنید به گونه ای برنامه ریزی کنید که آشپزخانه ، اتاق پذیرائی و حداقل یک اتاق خواب همراه با حمام و دستشوئی در طبقه همکف قرار بگیرد.
- برای درها و راهرو ها عرض کافی در نظر بگیرید: در ها نقطه ورودی هر فضای معماری تلقی می شوند و وارد شدن به ساختمان بدون گذشتن از در و راهرو امکان پذیر نیست. در طراحی درها و راهرو ها ، پهنای مناسب را در نظر بگیرید تا کلیه وسایل منزل به راحتی از آن ها عبور کنند. تقریبا همه ما کم و بیش شاهد بروز مشکلاتی از این دست و مشکلات عدم امکان عبور وسایل از درهای تنگ را در اسباب کشی های خود و اطرافیانمان دیده ایم . علاوه بر این موضوع طراحی پهنای درها باید به اندازه ای باشد که معلولین بتوانند به راحتی با ویلچیر خود از آن ها عبور کنند .
- در طراحی حمام و آشپزخانه نیازهای همه اعضای خانواده را لحاظ کنید : کودکان ، معلولین و افراد پیر در آشپزخانه و حمام به طور عادی به سختی به طبقات و کابینت ها دسترسی دارند. این طراحی باید به گونه ای باشد که دستکم دسترسی به بخش هائی از این طبقات و کشوها برای این افراد مقدور باشد تا در صورت نیاز وسایل و ابزارهایشان را در آن ها قرار دهند. دوش ها را در فاصله مناسب نصب کرده و حتما از انواعی استفاده کنید که قابل تغییر ارتفاع هستند .
- به طراحی نور اهمیت کافی بدهید: نور خانه به اندازه ای مهم است که اگر همه ساختارهای خانه استاندارد باشند ولی در تنظیم نور آن دقت کافی صورت نگیرد، تمام نقاط مثبت تحت تاثیر این نقیصه قرار می گیرد. برای هر قسمت خانه نور کافی و متناسب با کارکرد آن تعبیه کنید .
گزارش: مهگل غفاری
