۳۳۰۰ تا ۳۶۰۰ سال قبل از میلاد گندم مصرف می شد
به گزارش سیناپرس، یافته های جدید تیمی از باستان شناسان در اسکاتلند نشان می دهد که مردم عصر نوسنگی احتمالا گندم را با محصولات لبنی پخته و محصولی شبیه به فرنی بر پایه شیر تولید می کردند.
بر اساس این شواهد، مصرف گیاهان و حیوانات اهلی برای اولین بار در حدود ۴ هزار سال قبل از میلاد در بریتانیا و ایرلند پدیدار شد. بقایای باستان شناسی گیاه شناسی نوسنگی از سراسر بریتانیا و ایرلند نشان می دهد که در این دوران غلات مصرف می شدند، اما ممکن است تغییرات منطقه ای در اهمیت آنها در سنت‌های مختلف آشپزی تاثیر داشته باشد. به باور پژوهشگران، علی رغم شواهد باستان شناسی، یافتن آثاری از فرآوری غلات در سفال‌های نوسنگی چالش برانگیز بوده است.
طی این مطالعات جدید، سیمون هامان و همکارانش سفال های به دست آمده از چهار کرانوگ (جزیره مصنوعی/نیمه مصنوعی) دوران نوسنگی را تجزیه و تحلیل کردند. آنها ۵۹ قطعه سفالینه شکسته را از طیف وسیعی از سفال ها برای تجزیه و تحلیل خود انتخاب کردند. از جمله این قطعات می توان به کوزه های کیس ه‌دار سنتی و غیر رج دار و همچنین کاسه های کم عمق با طرح‌های شیاردار و کاسه‌های شانه دار اشاره کرد.
به گزارش سیناپرس، باستان شناسان طی این پژوهش از روش کروماتوگرافی گازی و طیف سنجی جرمی با وضوح بالا برای تجزیه و تحلیل بقایای آلی از این بقایای سفال استفاده کردند.به گزارش سیناپرس، در نتیجه این آزمایش ها، محققان نشانگر های زیستی مولکولی را برای غلات شناسایی کردند که نشان دهنده گندم و سایر غذاهایی است که در ظروف پخته شده بودند.
باستان شناسان پیشنهاد می کنند که شواهد فوق نشان می دهد: گندم ممکن است بیشتر از آنچه قبلاً تصور می شد در رژیم های غذایی مردم دوران نوسنگی در این منطقه وجود داشته باشد و ممکن است این غلات با محصولات لبنی تهیه شده و شاید به عنوان یک نوع فرنی بر پایه شیر در این ظروف به طور بسیار گسترده ای پخته شده باشد. علاوه بر این، نویسندگان نشان می‌دهند که ارتباط قوی بین اندازه سفال و استفاده از آن، با ظروف دارای دهانه های کوچک تر مرتبط با محصولات لبنی وجود دارد.
به گزارش سیناپرس، هامان و همکارانش بر اساس تحقیقات خود پیشنهاد می کنند که گندم ممکن است نقش بزرگ تری نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد در رژیم‌های غذایی جوامع نوسنگی این منطقه از اروپا ایفا کرده باشد.
شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Nature Communications منتشر شده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
