کاربردهای درمانی گیاه بومادران
به گزارش سیناپرس، برگ ها و گل های خشک شده گیاه بومادران با نام علمی Achillea millefolium L درمان بیماری های همراه با تب و سرماخوردگی و به صورت موضعی برای درمان زخم های دیر التیام می یابند و همچنین برای التهابات پوستی، اگزما، شوره سر و برای مرطوب کردن پوست کاربرد دارد.
همچنین به عنوان قابض و بندآورنده ی خون در بریدگی، خراشیدگی، هموروئید و برش های زایمانی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این گیاه به عنوان ضدالتهاب و ضداسپاسم در دستگاه گوارش و در درمان سندرم روده تحریک پذیر، زخم های گوارشی همراه با خونریزی، کولیک روده ای، اسهال، خونریزی شدید قاعدگی، ادرارخونی، خون دماغ، استفراغ خونی و اسهال خونی نیز کاربرد دارد و مقوی گوارشی، مفید در درمان سوء هاضمه عصبی، نفخ و نقض در هضم چربی هاست.
همچنین در افزایش فشار خون، افزایش لخته پذیری خون همراه با افزایش فشارخون مانند ترمبوزعروق مغزی و کرونر و بهبود جریان خون وریدهای واریسی نیز نقش دارد. این گیاه خاصیت ضدمیکروب، ضدقارچ (اسانس گیاه)، ضدعفونی کننده مجاری ادراری و مدر نیز است.
موارد مصرف مورد تأیید کمیسیون E براساس داده های بالینی:
1-مصرف خوراکی گل های گیاه در درمان بی اشتهایی و سوء هاضمه مثل ناراحتی های انقباضی خفیف دستگاه گوارش.
2-به صورت موضعی به عنوان حمام در مشکلات همراه با درد و کرامپ با منشأ روان تنی مربوط به قسمت های تحتانی لگن زنان.
اثرات جانبی:
شایعترین اثرجانبی گزارش شده از گیاه درماتیت تماسی است.
سایر موارد شامل:
آرامبخشی، سمیت عصبی، سردرد، منگی، تهوع، کرامپ معده و روده، دیورز، اختلال عملکرد کلیوی، هیپوگلیسمی، تحریک رحم (با دوزهای بالا)، حساسیت به نور.
منبع: پژوهشکده گیاهان دارویی